Στίχοι

										Το ταξίδι μου ξεκίνησε πριν χρόνια,
καινούρια βάρκα, ολοκάθαρα πανιά
με το καπέλο μου και παιδική κολώνια
δεν είχα άγκυρα, μα φόραγα φτερά.


Τις συμπληγάδες και τα κύματα θυμάμαι
και τις φουρτούνες που ξεκίνησαν νωρίς
μα μες στη βάρκα μου δεν έχω να φοβάμαι,
αυτήν ακόμη δεν την άγγιξε κανείς.




Κι όταν στη θάλασσα αφέντης πια δε γίνομαι,
τα μεσημέρια μου τον Ήλιο δεν αγγίζω
τότε ανοίγω τα φτερά μου και αφήνομαι
του ανέμου ξενιτέματα βαδίζω.




Όσο περνάει ο καιρός κι όσο φυσάει
πίσω μου κύματα χαράζουν τη γραμμή μου.
Όσες πληγές για 'μένα ο χρόνος τις φυλάει
σιγά σιγά φαίνονται πάνω στο κορμί μου.


Όσο περνά ο καιρός μακριά απ'τη στεριά μου
τόσο δεν θέλω την καρδιά μου να ρισκάρω
και σ'όσες άραξα εφόδια να πάρω
μου δώσαν άγκυρα και πήραν τα φτερά μου.



ΜΕΛΩΔΟΤΗΣ  (Στον Πατέρα μου)