Στίχοι

										στις πλατειες της ψυχης
στα σοκακια του κορμιου σου
τριγυρναω,ερημο σωμα
παιχνιδακι της στιγμης
φαντασια της σκηνης
ξεθωριασμενο της γης το χρωμα

καραβακια απο χαρτι επιπλεουν στο γιατι
μα δεν βουλιαζουν
καιγονται με την αφη
μια ματια σου μαγικη
ποσο μου μοιαζουν

ερημο σωμα για λιγο ακομα
μη μου μιλησεις μη με δεις
ερημο σωμα χρονια σε κομα
να το ξυπνησεις δεν μπορεις

επευφυμιες θλιβερες καθως σκορπιζωμαι στο χθες
ολοι φωναζουν
μη τους ακους ολους αυτους 
φιλους προδοτες και εχθρους
μη σε τρομαζουν

ερημο σωμα για λιγο ακομα
μη μου μιλησεις μη με δεις
ερημο σωμα χρονια σε κομα
να το ξυπνησεις δεν μπορεις

αυτο το σωμα θυμαμαι ακομα
στα ονειρα μου φυλακη
χωρις να ξερεις με εκανες χωμα
με ενα αλλιωτικο φιλι

ερημο σωμα για λιγο ακομα
μη μου μιλησεις μη με δεις
ερημο σωμα,του ερωτα πτωμα
να σαι καλα να μη χαθεις.