Είπα σ΄ αγαπώ, σ΄ ένα περιστέρι και αυτό έφυγε μακριά, έφυγε ανοίγοντας τα άσπρα του φτερά, και άφησε πίσω του αβάσταχτη ερημιά. Είπα σ΄ αγαπώ, σ΄ ένα αστέρι και αυτό έσβησε αργά, σαν το κερί που το εκθέτεις στο βοριά, και εγώ καθόμουνα και κοίταζα ψηλά. Τι να σκεφτώ, ότι αγαπάω φεύγει μόλις το κοιτώ, έτσι και εσύ εκείνο το βράδυ το στερνό, είπες αντίο και άφησες να σε κοιτώ. Να σε κοιτώ ν΄ απομακρύνεσαι στο φως το χαμηλό, να παίρνεις ένα δρόμο τόσο ερημικό, και εγώ απλά να κάθομαι και να κοιτώ. Είπα σ΄ αγαπώ, σ΄ ένα λουλούδι μα με πρόδωσε και αυτό, πέσαν τα φύλλα του και έμεινε γυμνό, και αναρωτιέμαι τι έμεινε για ν΄ αγαπώ. Τι να σκεφτώ, ότι αγαπάω φεύγει μόλις το κοιτώ, έτσι και εσύ εκείνο το βράδυ το στερνό, είπες αντίο και άφησες να σε κοιτώ. Να σε κοιτώ ν΄ απομακρύνεσαι στο φως το χαμηλό, να παίρνεις ένα δρόμο τόσο ερημικό, και εγώ απλά να κάθομαι και να κοιτώ.
χρονια πολλααααααααααααααααα ευτυχισμενα κουκλα μου
στο blog μου ειναι... το εχει μελοποιησει ο Δημήτρης Αβυδηνός... καλο σ/κ φιλαρακι μου!
Έτσι με ψέματα κρατώ στα χέρια τα όνειρά μου και τα κοιτώ και με κοιτούν κι έτσι περνά η βραδιά μου Αφού το αντιμετωπίζεις με τόση άνεση είσαι και η πρώτη.
αλλά ωραία ανισσοροπη...
φιλεναδα ευχαριστω πολυ να εισαι καλα φιλακια πολλα
ερωτοπαρηγορήτρια, άψογο το Φίλε σου.
....τα ρέστα μου, τα χάπια μου κι ένα ταξί να φύγω.... Καλή μου φίλη Ντέπη, χαίρομαι που έκανες το βήμα... Καλή έμπνευση να έχεις... Θα είμαι εδώ τριγύρω και θα σε διαβάζω...Φιλιά!