Στίχοι

										Σαν κυλιόμενες σκάλες τα λόγια σου,
                      Ξαναγυρίζουνε πάλι.
Με ανεβάζουν μ' αφήνουν στα πόδια σου,
                      Μ' ένα σκυμμένο κεφάλι.
Η βουή που χαράζει το φόβο μου,
                      Ξεκινάει το τρένο.
Μιά αρχή ο ατέλειωτος δρόμος μου,
                      Που δεν βρίσκει πια φρένο.

Η αποβάθρα σου άδεια και μόνη της,
                      Με το ρολόι να δείχνει.
Βλέπω στο χάρτη στο κάδρο το δρόμο της,
                      Κι ονομασίες δε δίνει.
Σαν καθρέπτες τα τζάμια στη νύχτα σου,
                      Τα αστέρια δε βλέπω.
Φυλακίζεις τη θέα στο βλέμμα σου,
                      Να κοιτάζ' όσο θέλω.

Φτάνω σε λίγο σε τέρμα μυστήριο,
                      Με αγκαλιάζεις θυμάμαι.
Έχω στα χέρια μου το εισητήριο,
                      Μα δε σε νοιάζει λυπάμαι.
Πουθενά δε θα φτάσεις μακρύτερα,
                      Άκουσέ με για λίγο.
Οδηγάς χωρίς τρένα καλύτερα,
                      Το δικό σου το λίγο.

Προσοχή στο κενό.
Σ' ένα βαγόνι βουβό
μην κλειστείς.

Επόμενη στάση καμμιά.
Χωρίς πόρτες απλά
να θέλεις να βγεις