Στίχοι

										ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΑΣ

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΝΑΝΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ
ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΝΟΣ ΣΑΝ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΜΕΣ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΡΤΕΡΟΥΝ
ΚΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΣΟΙ ΞΕΡΟΥΝ Ν' ΑΓΑΠΟΥΝ

ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΝΟΣ ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
ΣΑΝ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΠΕΙ
ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΡΗΚΕΣ
ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΓΛΥΚΙΑ ΖΩΗ

ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΕΧΩ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΟΤΑΝ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΔΕΙ
ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΚΑΘΕ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΤΗ ΧΑΝΕΙ