Lyrics

										πως θάθελα στα ουράνια να φτάσω
για ν αγναντέψω τη στερνή μου ανατολή
κι αποκειπάνω μεσ τα όνειρα να πλάσω
ένα καινούργιο κόσμο πέρα απο τη Γή

να φτερουγίζω σ άγνωστους μου τόπους
να ρίχνω τη σκιά μου από ψηλά
και από κάτω μου να βλέπω τους ανθρώπους
να με θωρούνε όπως τα πουλιά

πως θάθελα να φτάσω ως τον ήλιο
για να λουστώ στο φώς της θαλπωρής
και στο κατόπιν μες στα σύγνεφα για λίγο
να ξεδιψάσω στο κελάρι της βροχής

πως θάθελα στα ουράνια να φτάσω
για ν αγναντέψω την στερνή μου ανατολή,
και κουρασμένος στο σαρκίο να λουφάξω
να γίνω ένα με το χώμα και τη γή

Μαράκος