Published 17 years ago in Rock
ΤΙ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΕΙΣ μελοποιημένο απο τα μέλη ΥΣΤΕΡΕΚΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΟΥΚΛΑΣ BARBIE"
- 609
- 0
- 0
- 0
- 29
- 0
Lyrics
Διάβασα τα νέα είσαι ακόμα σε κώμα Και τα χελιδόνια νεκρά από τύφο Πεσμένα στον κήπο Μάζεψε δυο και φίλα τα Ανάσα θέλουν και λόγια Φτηνές ατάκες δυσνόητες εκφράσεις Εσύ διαλέγεις τι θα θυσιάσεις Κοίτα τα τρέμουν νεκρά απ’ την προσμονή Σε περιμένουν να βγεις απ’ το κώμα Πεσμένα στο χώμα Είσαι θεός η όχι τελικά Αποφάσισε διάλεξε Φτηνές ατάκες δυσνόητες εκφράσεις Εσύ διαλέγεις τι θα θυσιάσεις Μα πριν απ’ όλα πες μας αλήθεια Τι έχεις να χάσεις Φτηνές ατάκες δυσνόητες εκφράσεις η μήπως τον φόβο πώς κάτι θα χάσεις
Μέρα. Καλός είσαι εσύ. Ούτε ο ώνος δηλαδή ο γάηδαρος ούτε οι ώνοι που είναι οι πολοί γάηδαροι αλλά οι ώνος. Χα χα χα Δεν κατάλαβα Χριστό βαίβεα παρα μόνο ότι είναι βηματοδότης. Οπως τα διαβαζω έτσι απο μέσα μου κι ακούω το ριθμό στ αφτί μου μου άρεσαν τα λόγια.
Τι να κάνουμε… και πως?!
ΩΡΑΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ. ΜΠΡΑΒΟ !
Πόσα ακόμα έμειναν να αμφισβητήσω πριν αφεθώ να αγαπήσω όσα θέλω κρυφά να σκύψω το κεφάλι σε ένα μέλλον που πριν γνωρίσω ήξερα πως θα μισήσω. ΣΙΜΩΝ: ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ,ΑΓΩΝΙΑ,...ΕΡΩΤΗΣΗ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΚΟΝΑ... ΠΟΙΗΣΗΣ. ξέρω, κανείς δεν θα ‘ρθει να τραβήξει το σκαμνί πάλι να ταλαντεύομαι μόνος θα μείνω να ψάχνω κάποιον που να μπορεί να λυπηθεί ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
ΣΙΜΩΝ: Ένας πανάξιος στοχαστής του καιρού μας που προτιμά αντί να γράφει πολυσέλιδες πραγματείες με δυσνόητες φιλοσοφικές έννοιες για τους θαμώνες "καλλιτεχνικών" καφενείων, να καταθέτει την ψυχή του σε μερικούς, μεστούς νοημάτων και πλούσιους σχημάτων στίχους. Τα σέβη μου!
...και να μην έχω χρόνο δεν γίνεται να μην διαβάσω ΣΙΜΩΝΑ που εκτός απο ειδικός της ανατομίας του ειδώλου του καθρέπτη και μάστορας της αξιοπρεπούς και δημιουργικής μελαγχολίας, αποδυκνείται και εξαίρετος σχολιαστής της "κοιωνικής" μας ζωής. Μπράβο ΣΙΜΩΝΑ!
Φοβερή η "απόσταση" Σίμωνα! Ειδικά η τελευταία στροφή, εκπληκτική!
Λίγο ακόμα.Ίσως.
στη φωτια... κι ασε εμας τους αναγνωστες σου να απολαμβανουμε τον ποιοτικοτατο και πρωτοποριακο τροπο της γραφης σου... τα σεβη μου φιλε μου σιμωνα!
Άντε πάλι... Δεν μιλάω κορακίστικα Ισπανικά. "Ένα ποίημα απο μόνος του" ήθελα να γράψω.
Συν-εν-νοηθήκαμε!!! ΖΩΗ ΜΟΥ.Συν-εν-νοηθήκαμε, επαναλαμβάνω και θερμά σε ευχαριστώ για την Ζωή σου. Δ.Παπαγεωργίου.
Προσπαθώ να μπω στο πετσί των λέξεων και να φανταστώ, όσα περνούν από το δικό σου το μυαλό...τελικά θαρρώ πως σε λάθος δρόμο είμαι...απλά θα δώσω τη δική μου ερμηνεία, που ίσως να απέχει άρδην απ’ αυτή του δημιουργού...φυσικά δεν έχει και τόση σημασία στο τέλος της ημέρας, φτάνει που έχει κάτι να μου πει...κι’ ας το ερμηνεύσω εγώ όπως θέλω. Εκείνο που νιώθω όμως είναι πως κάποιους αλλόκοτους χορούς που όλοι κατά καιρούς χάνουμε, έρχεται η στιγμή που τους βιώνουμε εντονότερα και τους χαιρόμαστε και πιο πολύ,αν όντως ήτανε ή είναι για μας...Ακόμα ένα γραπτό σου...με την έντονη σφραγίδα της γραφής του Σίμωνα, που σίγουρα θαυμάζω!
να ξαναχορέψουμε. δεν ξέρω τι να πώ, αλλά έχω αυτό να καταθέσω αντί σχολίου. http://www.youtube.com/watch?v=oP59tQf_njc ας ειναι 7 λεπτα και κάτι,ειναι μιά καταιγίδα του χρόνου νομίζω από μεγάλο καλλιτέχνη.Ετσι θαρώ. δείτε την σε πλήρη οθόνη καλλίτερα.
πολυ με αγγιξε!
.........."
Κάθε λέξη μια πινελιά με σκούρα χρώματα, πάνω σε καμβά που βρωμάει καμμένη σάρκα. Κι ένα φως, μια υποψία διαφυγής κάπου στο βάθος. Σαν εκείνο το φωτάκι όταν ανοίγουμε την πόρτα του ψυγείου...Τα σέβη μου ΣΙΜΩΝΑ. Εκπληκτική η επανάληψη του "ρ". Μου τρυπάει τις μεμβράνες του ασυνείδητου!
…είσαι σε γραμμή προτεραιότητας, φίλε Σίμωνα, αλλά χρεώνεται με πολύ ρέζους θετικό και θα αργήσει… μέχρι να έρθει γινόμαστε, 10πλασιο παγάκι! Σαν γνήσιος σκοτεινός ποιητής αναζητάς το τέλος σου… δηλαδή την ευτυχία! Καλά που έχεις και τον άλλο σου εαυτό που λάμπει και ξέρει να απολαμβάνει την ευτυχία. Αυτός θα σου φέρνει λουλούδια όταν πραγματοποιηθεί η κλήση σου… φιλιά!
Στη μεγαλύτερη γιορτή ειρωνίας...Ένα σώμα,που ήδη σε αποσύνθεση,ξαφνικά σηκώνεται και αρχίζει να πετάει...Μεγαλύτερη κοροιδία από αυτό;Σου κάνει;...
Και τώρα τι,αντάξιο να πω,τιμή κι αγάπη να εκφράσω;Φτηνές ατάκες και δυσνόητες εκφράσεις;Φοβάμαι μήπως έτσι εκτεθώ,το δέος που 'χω,μην το χάσω... Μελαγχολώ μα δεν πειράζει,θα μου περάσει ψιθυρίζω στου φίλου το μπαλκόνι...
ΕΕΕΕ Εσυ με το σχοινι!!....Μαλλον εξαφανισμενος , θα εισαι τωρα , αλλα οταν θα γυρισεις θα το βρεις......ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!......ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΦΙΛΙ ΣΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ!
Κι έτσι δεν γέρασα ποτέ / Γερνάει μόνο ο χρόνος/ Μαζί και τούτοι , που νομίζουνε πως ζούνε.../ Εγώ το ξέρω , πως δεν έζησα ποτέ / Κι έτσι αντέχω.../ Μες τη φορμόλη παγωμένος , φίλους έχω / κάτι αγγελούδια , που γλυκά με αγαπούνε/ που όταν αποφασίσουνε , με στίχους μου μιλούνε.............. Κουνελάκι μου , αλεπουδάκι μου , κουκουβαγακι μου , φρενοβλαβή και φρενήρη , Ποιητή !!! Ακομη μια φορα , με την σκληρή στοργή σου , με έκανες κομμάτια....Σ΄ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!
Σίμωνα,συγχαρητήρια.Πάλι σε θαύμασα.Ο λόγος σου έχει πάντα μια υποβλητική δύναμη.Που τελικά επιβάλλεται...Μπράβο. "...σε αυτή την τρομερή,τη νέα αρχή..."
Είναι φάνερο απο την όλη παρουσία σου εδω και δικαιούσαι να λες ότι "σαράντα χρόνια δεν κατάφερα να χάσω την ανάσα μου". Μια ανάσα που έχει φως όπως αυτό που καθρεπτίζουν τα γραπτά σου. Τα σέβη μου ΣΙΜΩΝΑ!
μου άρεσαν οι στίχοι σου. βγάζουν μια πικρία, μια μελαγχολία που προσωπικά μου αρέσει. να είσαι καλά
"Σκορπίστε σκέψεις μου , ελεύθερα πετάξτε, αφήστε τις σειρές ψηλά πάνω απ’ το γείσο και ταίστε με τις σάρκες σας λιπόσαρκα ένστικτα την αδυναμία σας μοιράστε , μα. ... ακούστε με. Σωπάστε.". Αριστουργηματική ποίηση είναι αυτή ΣΙΜΩΝ. Τα σέβη μου. Όπως αριστουργηματικό είναι και ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ. Τολμώ να υποθέσω δε ότι στην πραγματικότητα εδω δεν υπάρχει τρίτο πρόσωπο, δεν απευθύνεται σε κάποιον άλλο. Το ξέρω γιατί έχω και γω βρεθεί κατήγορος και κατηγορούμενος την ίδια στιγμή.
Συνηθως , υπογραμμιζω , ενα δυνατο σημειο , οταν σχολιαζω καποιο εργο....Στους δεν θα το κανω , μιας και θα επρεπε , να το αντιγραψω ολοκληρο......Νομιζω Σιμωνα , οτι ετουτο ειναι , το πιο μεγαλο απο τα δικα σου , που διαβασα.....Εχεις πετυχει κατι πολυ δυσκολο....η μαλλον , πολλα και δυσκολα....1) Καθε σου λεξη , απο την αρχη ως το τελος , εχει σταθερη αξια σε πολυ υψηλο επιπεδο....Αν λειψει εστω και κατι χαλαει ολο το ποιημα....Αυτο χαρακτηριζει , μονο τα μεγαλα εργα , που γεννιουνται ειτε εν πληρη επιγνωσει του εσωτερικου εαυτου, ειτε εν πληρει απουσια του...(μιλω για την αυτοματη αντιγραφη , των συμπαντικων μηνυματων)... 2) Ειναι κλασσικη ποιηση , οσο και συγχρονη.....Το κλασσικο ερχεται , απο τις αρχετυπικες αληθειες που διαποτιζουν τα νοηματα σου , και το συγχρονο , απο την προσωπικη σου γραφη.......3)Οι εικονες σου , ειναι ζωντανες , επιβλητικες , υποβλητικες και καποιες φορες , τρομακτικες ,αλλα και μαγικες......Αυτο βοηθαει πολυ στο να δοθει ογκος στο εργο....Να ειναι βρε παιδι μου ,περισσοτερο απο δυο διαστασεις .....Αυτο το αντιλαμαβανεται κανεις , οταν καθως το διαβαζει , αισθανεται αβολα , καθως βρισκεται , χωρις να το εχει επιλεξει μεσα σε ενα αγνωστο και καινουργιο δωματιο.....4) Υπαρχει υγρασια , στους δικους ου τοπους....Τοσο υγιεινη , οσο και ανθυγιειηνη......υγρασια αισθηματων και συναισθηματων , αλλα και σκοτεινων και βρωμικων υπογειων......Η υγρασια συνηθως ειναι ελκυστικη...και πολυ ηδονικη.....Αντιθετως με την ξηρασια....5)Ολοι ξερουν τι περιπου θελεις να πεις , μα κανεις δεν ειναι απολυτως σιγουρος....Αυτο προσδιδει μυστηριο....6)Υπαρχουν νοηματα και μαλιστα πολυ βαθεια και καποιες φορες αλλοκοσμα, αλλα θεωρω , πως η τεχνη σου , ειναι περισσοτερο σημειολογικη...... Η τεχνικη αρτια....και με μεγαλο ειδικο βαρος...Δεν θυμιζει απολυτως τιποτα...(πολυ σημαντικο αυτο)....Εχω , μονο ενα παραπονο....ισως , γιατι εγω κανω ακριβως το αντιθετο....Σχεδον παντα , ο επιλογος σου , αντι να στοχευει και να συγκεντρωνεται , στην ουσιωδεστερη καρδια, του κειμενου , αντιθετως , κατα καποιο τροπο αποδομειται απαλα και με τροπο απλωνεται , σε περιφεριακα νοηματα , αποπροσανατολιζοντας τον αναγνωστη , επισκοπού και καπως , θα μου επιτρεψεις , σαδιστικα , απο την γραμμη , που ηδη πηρε , ο εγκεφαλος του.....Αυτο υποδηλωνει , βαθεια εσωστρεφεια και ευτυχως , αρνηση του βραβειου της αποδοχης , αλλα και της επικοινωνιας...... Υ.Γ. Ο Σχολιασμος , αφορουσε κυριως τους , αλλα επεκταθηκε και στην εν γενει ποιηση σου....Το παραπονο μου , το ξερω καλα , πως σε ευχαριστησε περισσοτερο απο ολα τα σχολια μου , αφου ακριβως αυτο επιδιωξες.(εννοω , βεβαια για ολους το επεδιωξες).....Κατι μου λεει , πως ετουτο ειναι το πιο αλανταλα σχολιο μου , εν μεσω τηλεφωνων και δουλειας.....Τελος παντων , το κειμενο πολυ μεγαλο!
Γιατί έχουμε την αίσθηση πως η ποίηση σου πίνεται… την ήπιαμε βέβαια, κλασικά… μην μας παρεξηγείς …ότι να ‘ναι κάνουμε, είναι νόμος της μπάντας. Καλή μουσική αληθινές λέξεις … καλό κρασί … η ποίηση σου, τα έχει όλα… και η "ΥΣΤΕΡΕΚΤΟΜΗ ΤΗΣ ΚΟΥΚΛΑΣ BARBIE" σου έδωσαν ρυθμό και φωνή… θέλουμε πολλά από αυτά… είμαστε αχόρταγοι… είμαστε αλκοολικοί!
φίλε Σιμων, ειναι μια απο τις πιο ευχάριστες στιγμές όταν μια σημαντική και συγχρόνως σεμνή παρουσία όπως η δική σου μας εκπλήσει με την επίσκεψη και το σχόλιό της...Ίσως γι΄αυτό και μόνο να αξίζει να συνεχίζουμε την "αναίδεια" που περιγράφεις.Γι'αυτό και για γραφήματα όπως το "Αναπαλαιοπώλης" που είχα την τύχη να διαβάσω με την ευκαιρία αυτή.Καλωσήρθες!Για εμάς ήσουν πάντα εδώ.
από ότι κατάλαβα είσαι νέο μέλος στο site. διάβασα τα έργα σου και μου άρεσαν. βγάζουν θυμό και αγανάκτηση. μπράβο. καλή συνέχεια.