Στίχοι

										ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΟΜΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΣΙΓΗ... ΜΟΝΟ ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΨΙΘΥΡΙΖΟΥΝ ΔΕΙΛΑ ΤΩΡΑ Η ΛΥΠΗ ΞΑΝΑΠΗΡΕ ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΗΣ. ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗ ΧΑΡΑΚΩΜΕΝΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ....ΑΝ ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΜΟΥ ΓΙΝΟΝΤΟΥΣΑΝ ΤΩΡΑ ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΤΑ ΑΚΟΥΓΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΚΛΑΙΓΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥΣΤΗ ΛΑΣΠΗ ΝΑ ΚΥΛΗΣΩ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΒΡΟΧΗ ΝΑ ΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ..ΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥ ΞΕΠΕΣΜΟΥ ΗΡΘΕ ... ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ...