Published 17 χρόνια πριν in Rock

Τα νοίκια

  • 576
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Ο κόσμος χάνεται στο θόρυβο της πόλης 
κι εγώ ρεμβάζω μοναχός στο φως της εθνικής 
πέφτουν κεφάλια στ'αχανή και έρημα στενά της 
και στις πλατείες κρέμονται σαν λάφυρα σιωπής. 

Στα καφενεία πέφτουνε οι άσσοι απ'τα μανίκια 
και γίνονται συμβόλαια προς θάνατο μεριά 
πληρώνουν στον παράδεισο πανάκριβα τα νοίκια 
λες κι ήρθαν τα ήμερα να διώξουν τα θεριά. 

Κυκλώνονται μες στο χορό αγγέλοι και διαβόλοι 
και στήνουν γλέντι αδερφικό στους δρόμους την αυγή 
δεν ξεγελιέται ο άνθρωπος με ψεύτικα ενύπνια 
για ένα φιλί και μια αγκαλιά ξεχνάει και τη ζωή.

Στα καφενεία πέφτουνε οι άσσοι απ'τα μανίκια 
και γίνονται συμβόλαια προς θάνατο μεριά 
πληρώνουν στον παράδεισο πανάκριβα τα νοίκια 
λες κι ήρθαν τα ήμερα να διώξουν τα θεριά.									

:
/ :

Queue

Clear