Ότι θυμάμαι από σένα είν’εκεί μα δεν θα περιμένω τον χρόνο να το σβήσω κρατάω μέσα μου υπόσχεση κρυφή ό,τι με πόνεσε να στο γυρίσω πίσω. Χωρίς ντροπή μου δίνεις δανεικό για να ‘χω της καρδιάς σου το εισιτήριο την νύχτα βάζεις βάλσαμο να πιω μα την αυγή με κερνάς το δηλητήριο. Ότι θυμάμαι από σένα σαν ζωή πάλι σ’ένα ποτήρι μέσα καταστρέφω μόνος θα περάσω απ’την φωτιά αυτή σ’ότι με πλήγωσε ποτέ δεν επιστρέφω.
Xairomai pou to proto sxolio sthn selida sou 8a to kano ego :)) Kalosilthes loipon, tin gnomi mou tin ksereis gia tin douleia sou. Yperoxa ola! Filia