Published 16 χρόνια πριν in Rock
Ψίθυροι μέσα στη νύχτα
- 709
- 0
- 0
- 0
- 12
- 0
Στίχοι
Ψιθυριστά να αγκαλιάζεις τη στάχτη μου Ψιθυριστά να κάνεις τα βήματα σου Αργοσάλεμα φοινικιάς τα βλέμματα Η έρημος απλώνει τα χέρια της Δακρύζω να ξεδιψάσεις Γελάς για να σε πιστέψω Εικονογραφούμε το τέλος μας Σε ζαλισμένες γραμμές που υψώνουν τα τσιγάρα μας Χρυσίζεις μέσα στη νύχτα Νύχτα είμαι. Αναμονή Εικόνες χαράζουμε Στη δρύινη επιφάνεια της απουσίας Ένα πρόσωπο Χωρίζει στα δύο Είναι υπόθεση ημερών λέμε Στον γαλαξία μας Τα λεπτά μετράμε σε αιώνες Κόβουμε βόλτες μετά τα μεσάνυχτα Μαζεύοντας αστέρια από διπλανούς γαλαξίες Παίζουμε αστροπόλεμο Κρατάμε ζωντανό έναν Ελ Γκρέκο Σε γυάλινη προθήκη Την ύστατη ώρα Να μου ζωγραφίσει ένα δάκρυ Να χρωματίσει ένα σου χαμόγελο Δάση φοινικιές να απλώσει στην έρημο Φυσώντας ζαλισμένες γραμμές καπνών Να αργοσαλέψουν οι φοινικιές Ψιθυριστά θα συμφωνήσουμε Πως είμαστε στάχτη Μέσα στη νύχτα Δύο στάχτινα πρόσωπα Σε Ένα που ενώνονται τη νύχτα Γαλαξιακές κουκίδες φωτός Είναι υπόθεση ημερών
Αδελφέ μου να είσαι καλά για τα καλά σου λόγια! Μου έδωσες χαρά..
να σου φέρει ότι εσύ επιθυμείς! Υγεία, αγάπη κι έμπνευση!! Φιλιά! www.myspace.com/nostos22
για να ζησεις τό όνειρο απ'τον ύπνο σου βγές! ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ!!! ΟΜΟΡΦΟ!!!. Ενδωσαμε φίλε μου.Καιρός να ξυπνησουμε. Αν θέλουμε να λέμε οτι είμαστε ταγοί της Τεχνης. Πόσο ειρωνικο ακούγεται αληθεια αυτο στις μέρες μας. τα σέβη μου
Πολύ ωραία η δουλειά σου φίλε Ανθρακορύχε, θα ήθελα με την άδεια σου να γράψω μουσική για τις Συρμάτινες Νύχτες
Στο δάκρυ σου πιάνεσαι Κρεμιέσαι και φεύγεις ψηλά και γελάς Το μπλε τ’ ουρανού στο δέρμα σου αισθάνεσαι Το φιλί σου γκρεμίζεις κι ελεύθερη χάνεσαι καταπληκτικος στιχος!!!!
ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ.
Πολύ ωραία τα γραπτά σου ανθρακωρύχε!! Μου άρεσε ιδιαίτερα το "δυο δάκρυα"!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ
οταν μπει καποιος στη σελιδα σου παγιδευεται για τα καλα.. Δεν μπορει ν' αρκεστει στα καινουρια σου μονο. Ξαναδιαβασα τα περισσοτερα, μαγευτηκα και δεν λεω να ξεκολλησω απο εδω.. Και απ τη ταβερνα δεν ηθελα να ξεκολλησω επισης... χαχαχα! Μα μολις ειπαμε κι εμεις να πιασουμε το τραγουδακι, να τους πιασει η βιασυνη να φυγουμε??? Να εισαι καλα, ν' ανταμωσουμε ξανα και να τραγουδησουμε μεχρι το πρωι Κωστα.. Πολλα φιλια
Με παρέσυρες με τα "καραβάκια" σου. Τα αγαπημένα μου είναι οι "συρμάτινες νύχτες", "αφροδίτη", "ο ξένος" και "γιαλάν μπουγάζι". Δεν ξέρω ποίηση, όμως τα παραπάνω έχουν αυτά που εκτιμώ: Χωρίς στερεότυπα, χωρίς φορτωμένο υπερρεαλισμό στα όρια του δυσνοήτου (αυτή η μόδα μού φαίνεται ψυχρή και πομπώδης), ελεύθερα, τρυφερά σαν παραμύθια. Ευ γε! Εύχομαι να έχεις δημιουργικότητα και ευτυχία πάντοτε.
h douleia soy einai axiology me aerino stoixo,kai poly kala domimeno, etoimos gia melopoihsh
πολύ να σαι καλά!