Μεγάλωσα σε τόσο δύσκολους καιρούς δίχως χαμόγελα,παιχνίδια και κουβέντα γιατί αν δεν είσαι απ’ τους τυχερούς δεν ανασαίνεις μέσα στα τσιμέντα . Έτσι πνιγόμουνα χωρίς αναπνοή και ήξερα πως είναι αδικία που δεν αντίκριζα τον ήλιο το πρωί γιατί τον έκρυβε μια πολυκατοικία . Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει . Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει . Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει . Πέρασαν τα χρόνια κι η ελπίδα πια χάνεται μες της μοναξιάς τους ήχους γύρω μας στέκουν λεοφώροι και γιαπιά και εγώ γυρνώ στους τέσσερις μου τοίχους . Και μένω εδώ , μα πάντα τριγυρίζω με τα όνειρά μου σ’ άλλους ξένους τόπους μα με πονάει πιο πολύ που όλο αντικρίζω ανθρώπους να φοβούνται τους ανθρώπους . Απόψε ίσως έρθεις για να με ‘βρεις κι ίσως μαζί σου η ελπίδα να γυρίσει . Ίσως μυρίσει Άνοιξη ο Δεκέμβρης κι η νύχτα μας αστέρια να γεμίσει . Κάπου στο δρόμο μια γαρδένια έχει ανθίσει .
τα "ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ" σου! Συγχαρητήρια!!
ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΜΙΧΑΛΗ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΟΥ! ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΦΙΛΕ ΜΠΡΑΒΟ!!
Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και σου εύχομαι να περάσεις καλά εδώ στο ζεστό μας χώρο. Πολύ ωραίοι οι στίχοι σου, ξεχώρισα το Κάποιες Φορές.