Lyrics

										Σαν το γερο μεταναστη που δε γυρισε 
Και μια μπορα που πλημμύρισε φωτιες
Στεκομαι για λιγο, βλεπω πως με προσπερνα
Ενας κοσμος που αδρανεια κερνα
τους παρατηρητες

Της αδρανειας τα τραγουδια ξεκινανε με ρεφραιν
Λενε αγκαθια τα λουλουδια και τα θυματα πως φταιν

Στην αθηνα τις αργιες,υπαιθρο δουλεια
Φωτογραφοι στις πλατειες, ταξη ασφαλεια
Τι να κανω θ'αντιδρασω, να παψει να με προσπερνα
Αυτος ο κοσμος που αδρανεια κερνα
Τους παρατηρητες