Στίχοι

										σαν παρασταση κλεισμένη ειναι η ζωή,
εισιτηρια θα κοψει καποιος να την δει
και οταν πεσει η αυλαία, ενα πρωινό
χειροκρότημα θα παρει απο το κοινό

βγαινεις και δεν σε ρωτάνε αν το ηθελες
μα τι αλλο ομως να κανεις, φιλε μου καλε
ζεις γιατί στο επιβαλουν, αντε κανε αλλιώς
η ζωη ομως ειναι ωραία, μην εισαι τυφλός

ζεις σε μια κοινωνία, που' χουν φτιαξει αλλοι
μεγαλυτεροι απο εσενα, με χοντρο κεφαλι
με κουστουμι και γραβατα, ξερουν να διαταζουν
μα αν τους πεις να πολεμησουν, ολοι τους δειλιαζουν

βγαινεις και δεν σε ρωτάνε αν το ηθελες
μα τι αλλο ομως να κανεις, φιλε μου καλε
ζεις γιατί στο επιβαλουν, αντε κανε αλλιώς
κοσμος ομορφα πλασμένος, και αγγελικός