Μες στο παλιό λεωφορείο τα μάτια της μια πράσινη φωτιά φλόγες που λιώνουνε στο κρύο κι ανάβουνε μετά καμιά φορά Προτού ο ήλιος βασιλέψει χαμόγελο μού χάρισε γλυκό και πριν ο δρόμος μας στενέψει μου ‘πε το μυστικό της το κρυφό Στο λεωφορείο της γραμμής…Τα μάτια παίζαν στα κρυφά το γνώριμο παιχνίδι της σιωπήςΣτιγμές που μένουν στην καρδιά μικρές αμφιβολίες της ψυχής Στην άλλη στάση κατεβαίνει το βλέμμα της μου κόβει την πνοή από κοντά μου ξεμακραίνει σαν όνειρο που φεύγει το πρωί
Με μια ηχογραφηση καλη και με μια καλη φωνη θα γινει πολυ καλο. Εχει ομορφο στίχο