Στίχοι

										ΓΛΙΣΤΡΟΥΝ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΤΡΥΦΕΡΑ
ΜΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠ’ ΤΟ ΧΕΡΙ
ΤΟΜΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΟΦΤΕΡΑ
ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΣΤΟ ΧΩΜΑΤΟΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑ
ΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΟΛΟ ΜΕΛΑΝΙΕΣ
ΚΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΤΡΕΧΑΛΑ.
ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΑΜΝΑΚΙΑ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΘΟΝΤΑΙ. ΜΙΛΟΥΝ.
ΜΙΚΡΑ ΥΠΑΙΘΡΙΑ ΣΑΛΟΝΑΚΙΑ
ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΝ.
ΝΑ ΣΕ ΤΥΛΙΓΟΥΝ ΜΥΡΩΔΙΕΣ
ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑΣΕΜΙ.
ΠΩΣ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ
ΤΡΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕ ΟΡΜΗ.
ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΡΥΦΤΟ.
ΜΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ .ΜΙΑ ΓΗ ΜΙΚΡΗ.
ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΝΙΧΤΟ
ΜΗΝ ΑΚΟΥΣΤΕΙΣ . ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΒΡΕΙ
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΤΑ ΦΥΛΑ.
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗ
ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΑΧΑΛΑ.
ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΑ ΒΑΘΗ.
ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΟΡΤΗ.
ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΧΑΡΑ ΣΟΥ
ΕΝΑ ΣΟΚΑΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗ
ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΖΕΙΣ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ.
ΜΟΝΗ ΛΑΧΤΑΡΑ ΚΙ ΑΓΩΝΙΑ
ΠΩΣ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΑΥΡΙΟ ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
Θ’ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΖΕΙ.
ΔΕ ΘΑ ’ΧΟΥΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΡΙΕΡΕΣ,
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΕΙΣ.
ΦΩΝΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΘΑ ’ΧΟΥΝ ΠΑΝΤΙΕΡΕΣ
ΑΠΛΕΣ ΑΘΩΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ.