Μια αυγουστιάτικη βροχή, μ` έχει ξυπνήσει. Νιώθω τα μάτια μου βαριά, σαν την αλμύρα. Μες το κεφάλι μου χορός, έξω πλημμυρά. Ποιος απ` την μοίρα μου μπορεί να με ξορκίσει. Άλλοι από άλλους στην ζωή είναι πιο ίσοι. Και άλλοι πιο κάτω απ` το μηδέν, στιγμές ζυμώνουν. Τι τάχα φταίει και το χθες μου, μου χρεώνουν ; Βαριά τα ψέματα πολύ, μ` έχουν τσακίσει. Μια καμπούρα ενοχές, μου έχουν κολλήσει. Κι όταν θελήσουν, τα στερνά τους μου φορτώνουν. 'R' Για σένα χαίρομαι. που δεν μου μοιάζεις, Που δεν θυμίζεις τίποτα όπως εγώ . Για μένα ντρέπομαι, και μην τρομάζεις, Ίσως το αύριο να είναι αληθινό. Ένα ναυάγιο τα χρονιά κι οι στιγμές μου, Χρόνια σκυφτός, και δεν με πρόσεξε κανείς. Αλήθεια που είσαι ; την αγκάλη σου προσμένω. Τώρα στα δύσκολα, ελπίζω να φανείς. Μια αυγουστιάτικη βροχή, μ` έχει ξυπνήσει. Από ένα όνειρο βαθύ, που ήμουνα κάτι. Ανάγκη πρόστυχη, σκληρή, ζωής γινάτι. Να σ` απαρνιέμαι δυο φορές πριν μ' αρνηθείς.
0 comments