Στίχοι

										Είμαι ο Πητ απ’τό Σουδάν
φορώ ένα βρόμικο μπουφάν 
ότι μπορεί να καλυφτεί
αφού το δέρμα έχει φθαρεί

Κει στο φανάρι είμαι μπρος
εκεί με ξέχασε ο θεός
ξέρω χαλάω τη βιτρίνα
και σας λερώνω τη  ρουτίνα

Μη χαραμίζετε ευχές 
έχω αγιάτρευτες πληγές
αφού δεν είμαι χριστιανός
πώς να γυρέψω να βρω φως

Στο ένα χέρι έχω κοντάρι
στο άλλο κρατάω ένα σφουγγάρι
σας καθαρίζω το παρμπρίζ
σας τσαλακώνω το πρεστίζ

Αν ακουμπήσω το αμάξι 
το χρώμα του μπορεί να αλλάξει
θέλει λιγάκι προσοχή
γιατί μπορεί να μολυνθεί




Έχω και τέσσερα παιδιά
αλήθεια ανθρώπου έχουν μιλιά
ξέρω δεν ειν σαν τα δικά σας
για αυτό τα κρύβω μακριά σας

Δεν παίζουν δεν χαμογελούν
σαν τα σκυλιά μάθαν να ζουν
του αφέντη κάνουν το χατίρι
για να βρουν λίγο ψωμοτύρι

Και όταν θα έρθει η νυχτιά
και όταν θα πέσει παγωνιά
θα πω στον ύπνο παραμύθι
ότι γεννιούνται οι άνθρωποι ίσοι