Κάποτε μιλούσες για πύλες
που οδηγούν σε παράλληλους κόσμους
χαμένους προορισμούς - κρυμμένους καλά -
χωρίς φραγμούς και νόθους νόμους.
Mα η λάμψη έχει φύγει η μαγεία έχει χαθεί
η αγάπη επίθεση έχει δεχτεί
δεν έχει τρόπο πια να γλυτώσει, να αμυνθεί.
Έμεινα να θυμάμαι τα λόγια σου εκείνα
με γκρίζο παράπονο, το να αλλάξεις ετούτο τον κόσμο
ό, τι κι αν κάνεις είναι μάταιο.