Ο άλλος μου εαυτός
Μυστήριο για μένα η πορεία
που παίρνεις κάθε βράδυ στα κρυφά
κάθε πρωί μου λες καινούρια ιστορία
της μέρας για να βγάλεις δυσκολία
ζητάς συνέχεια δανεικά
Κανείς μαζί του τίποτα δεν πήρε...
Αφέντης που τον τρωει η δουλειά...
γελάς που σε κοιτάζω μ΄ απορία
συμπλήρωμα καφέ η ρητορεία
οι ινδιάνοι είχαν άκληρα χωριά
Μιλάς ενώ δεν άνοιξα τα μάτια
το βράδυ πού θα πάμε για ρετσίνα
πως η ζωή είναι μικρή θέλω μυαλό
μπορώ να πολεμήσω τη ρουτίνα
μα τι να πω στον άλλο μου εαυτό;
Εκείνος κάνει βράδυ το λουτρό του
σ΄ αθάνατο Ελευσίνιο νερό
σα σπόρος σιταριού ξαναγεννιέται
ριζώνει μες του Άδη το μυαλό
δε νοιάζεται εγώ αν το μπορώ!
Το μουσείο είναι η εισαγωγή από το θεατρικό μου ποίημα Οι Θράκες δημοσιευμένο στην
http://users.otenet.gr/~moltd/index.htm που για να ολοκληρωθεί χρειάζεται μουσική και σκηνοθέτη
Είδα όμορφα σχόλια για τους στίχους μου, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως απαντώ. Όπως και να ΄χει σας ευχαριστώ.