Στίχοι

Βράχοι και πέτρες
Ένας Βοριάς που παίρνει και σηκώνει,
τ' αχνάρια ξεθωριάζει απ' τη γη,
η μνήμη που κρατά σφυρί κι αμόνι
βάλσαμο και αλάτι στην πληγή.
Η αντοχή πηγάδι ξεραμένο
αιώνες τώρα ίδιο σκηνικό,
παιχνίδι με χαρτί σημαδεμένο
αγώνας σε στημένο τελικό.
Η άγονη γραμμή μάς περιμένει
πρόσω ολοταχώς στ' άγια νερά,
με θάλασσα ως το κόκκαλο βρεγμένοι
με λαβωμένα τ' ανοιχτά φτερά.
Στις τσέπες καταιγίδες και λιακάδες
πέτρες και βράχοι στη διαδρομή ,
ζεστές κυλούν στις φλέβες οι Κυκλάδες
πηγή ζωής , απάγκιο , πληρωμή.