Lyrics

Χαμένο το τοπίο της καρδιάς
Στη λίμνη των ατέρμονων δακρύων
Με ένα ραβδάκι λογικής και λησμονιάς
Ψάχνει να δέσει τη ψυχή με το αντίο

Πώς να κρεμάσω τόσα όνειρα στα αγέρι
Πώς να καρφώσω στην καρδία μου το μαχαίρι
Κι ύστερα φως μου σε ποιον ήλιο θα ακουμπώ
Άμα δεν έχω πια εσένα να αγαπώ

Χαμένη μες το γκρίζο του καπνού
Το κύμα που με δέρνει αγναντεύω
Στάζω το δάκρυ στο γαλάζιο του ουρανού
Κι όσο σε χάνω άλλο τόσο σε γυρεύω