Το συγκρότημα Αντιμαχία ιδρύθηκε το 2005 από τους Αναστάση Π. και Άγγελο Ξ. Οι Αντιμαχία αντιπροσωπεύουν αυτό που στη γλώσσα του Hip-Hop λέμε ωμό rap, με επιθετικό στυλ και στίχο, καθώς και με κομμάτια που βάζουν το μαχαίρι στο κόκαλο δίνοντας ηχηρά μηνύματα για την εξουσία, τη μάστιγα των ναρκωτικών ,το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, την αποξένωση, τη μαζοποίηση και τη χειραγώγηση του σημερινού ανθρώπου (κοινωνικό rap). Με έδρα την Κατερίνη, βέροι κατερινιώτες και με εμφανίσεις ουκ ολίγες σε Κατερίνη και όχι μόνο οι Αντιμαχία στηρίζουν έμπρακτα την ελληνική underground σκηνή.
Η μουσική τους μπορεί να ενταχθεί στο Hip-Hop,Battle Rap με επιρροές από όλα τα είδη της μουσικής και κυρίως Hardcore rap,Crunk rock κ.α. Αλλιώς όπως συνηθίζεται να λέγεται στην ορολογία του Hip-Hop, οι Αντιμαχία κυμαίνονται στο ελληνικό Underground Hardcore Hip-Hop (υπόγειο σκληροπυρηνικό Hip-Hop με ελληνικό στίχο).Battle rap είναι το επιθετικό που γίνεται για να χτυπήσει το κατεστημένο με τρόπο ωμό είναι μία μάχη σώμα με σώμα ενάντια σε όλους αυτούς που μας θέλουν πιόνια. Υποστηρίζοντας το βασικότερο στοιχείο της Hip-Hop κουλτούρας το rap ή αλλιώς mcing (τα άλλα 3 είναι το Break-dance, το Graffiti και το Djing) με μουσική του Αναστάση Π, στίχους και ερμηνεία Αναστάση Π και Άγγελου Ξ.
Δισκογραφία. Το πρώτο demo cd του συγκροτήματος είχε τίτλο και κυκλοφόρησε δωρεάν και εκτός κάποιας δισκογραφικής εταιρίας καθώς το συγκρότημα υποστηρίζει το Underground (υπόγειο) όπως προαναφέρθηκε, δηλαδή έξω από τα συμβόλαια και τις καθορισμένες απαιτήσεις των εταιριών, δίνοντας τα cd του χέρι με χέρι, αφιλοκερδώς. Το στην αντεπίθεση, περιείχε 4 τραγούδια και κυκλοφόρισε το 2006. Η επόμενη δουλειά του συγκροτήματος ήρθε ένα χρόνο αργότερα το 2007 και έφερε τον τίτλο το οποίο κυκλοφόρισε πάλι χέρι με χέρι, δωρεάν. Το στη διαπασών περιείχε 10 τραγούδια συνολικά και μια συμμετοχή του Υπαίτιου (B-cause) από Κατερίνη. Η επόμενη δισκογραφική δουλειά των Αντιμαχία αναμένεται και έχει ανακοινωθεί από το συγκρότημα για το 2008, το τίτλος του δίσκου δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη καθώς το συγκρότημα βρίσκεται στην προετοιμασία του. Και αυτή η δουλειά όπως και οι προηγούμενες θα κυκλοφορίσει εντελως δωρεάν, χέρι με χέρι και θα δωθεί στις συναβλίες του συγκροτήματος. Οι Αντιμαχία μοιράζουν τη δουλειά τους δωρεάν υποστηρίζοντας την άποψη ότι η τέχνη δεν πουλιέται και στοχεύουν να διαδόσουν την τέχνη της μουσικής καθαρά και μόνο για την τέχνη και όχι για τα χρήματα.
Εμφανίσεις. Οι Αντιμαχία ξεκίνησαν τις ζωντανές εμφανίσεις το 2005και συνέχισαν το 2006 απαριθμώντας 7. Η επόμενη χρονιά (2007) ήταν καθοριστική για το συγκρότημα καθώς στη διάρκεια του έτους συμπλήρωσαν 10 συναυλίες συνολικά στηρίζοντας έτσι το ελληνικό Hip-Hop σε κάθε σκηνή.
Ανταπόκριση. Ο κόσμος έχει παρεξηγήσει το Hip-hop. Πιστεύει πως όπως στην Αμερική μια πολυπολιτισμική χώρα το HipHop μιλά για πλούτο ,αυτοκίνητα κτλ προωθώντας το καπιταλιστικό πρότυπο το για πολλούς αμερικάνικο όνειρο (American dream) έτσι και στην Ελλάδα το rap γίνεται για τα λεφτά και την δόξα και μιλάει για διασκέδαση, πλούτο και φανταχτερή ζωή. Λάθος, το underground rap δεν έχει καμία σχέση με όλα αυτά, αντιθέτως μια για τη ζωή με τρόπο ωμό και κατηγορηματικό μιλά για την πραγματικότητα όπως είναι αντικειμενικά. Η ζωή του έλληνα είναι μια διαρκής άμυνα ενάντια στο κατεστημένο. Ενάντια σε όλους αυτούς που τον θέλουν με κατεβασμένα αφτιά , ένα άβουλο ον χειραγωγήσιμο χωρίς ταυτότητα. Οι Αντιμαχία αντιπροσωπεύουν αυτή την αντεπίθεση με τα κομμάτια τους.
Τι σημαίνει Αντιμαχία. Αντιμαχία είναι η μάχη που δίνει ο καθένας στη ζωή του για να μπορέσει στο τέλος να βγει νικητής. Αντιμαχία είναι μάχη εναντίων. Αντεπίθεση, γροθιά στο κατεστημένο είναι η άρνηση στην υποταγή της σημερινής κοινωνίας είναι η μάχη αντί όλων όσων μας θέλουν άβουλα όντα είναι…πόρωση. Αντιμαχία είναι μια λέξη που σχητίζεται με την αντίσταση την επίθεση που ως γνωστών είναι η καλύτερη άμυνα. Αντιμαχία θα πεί ζωή και όσο μπορούμε μαχόμαστε εναντίων όλων αυτών που μας θέλουν χαμένους. Ζούμε, Αντιμαχόμαστε άρα υπάρχουμε.
Κομμάτια των Αντιμαχία. Εκτός των κομματιών τα οποία έχουν συμπεριληφθεί στους δισκους υπάρχουν πολλά που βγήκαν εκτός. Ονομαστικά μερικά, Στην αντεπίθεση, είναι οι Αντιμαχία, ναι, αντίδραση, έχω κάτι να σου πώ, κίνδυνος, ανέβα, στη διαπασών, δες, βόρεια μεριά, πόλεμος ψυχρός, άναρχη αρχή, μισώντας αγαπώ, επιλογή, αστους να λένε, νιώσε το ρυθμό, μαντεψε ποιος, ένα βήμα μπροστά, ξυπνήστε, όσα δεν είδες ποτέ, δεν αφήνω επιλογή, το μυστικό, μιλάμε, άσσος, δες τη διαφορά, ώρα μηδέν, με κάθε πρόταση, Αντιμάχομαι…κ.α
Τι θα πεί Hip-Hop
H κουλτούρα του Hip-Hop χωρίζεται σε 4 επιμέρους στοιχεία. Το κάθε στοιχείο της κουλτούρας εξαρτάται από τα άλλα 3, όμως το αξιοπερίεργο είναι ότι μπορεί να εξελιχθεί χωρίς την ύπαρξη των αλλων 3.Τα 4 στοιχεία που απαρτίζουν την Hip-Hop κουλτούρα είναι το breakdance (χορός που απαιτεί δεξιοτεχνία και αφοσίωση) το Djing (η χρησιμοποίηση ιδιαίτερων ικανοτήτων στην μείξη μουσικής και γρατσουνισμάτων (scratches) με την βοήθεια δίσκων βινυλίου) το graffiti (μια μορφή ζωγραφικής σε τοίχους με sprays) και το κυριότερο στοιχείο αυτής της κουλτούρας τη ΡΑΠ μουσική.
Η μουσική αυτή ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 70’.Είναι μία εξέλιξη του επαναστατικού ρυθμού των μαύρων την περίοδο που αγωνίζονταν για ίσα δικαιώματα με των άλλων πολιτών των ΗΠΑ και δικάιωμα στην ελευθερία. Την μορφή που έχει σήμερα την πήρε στους δρόμους του Bronx (New York) και πολύ γρήγορα επεκτάθηκε σε όλες τις ΗΠΑ. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της μουσικής είναι οι στίχοι της. Ένας ραπερ χρησιμοποιόντας τον δικό του τρόπο ραπαρίσματος (μελωδικής αφήγησης) πατάει σε έναν ρυθμό καθορισμένο και έτσι δημιουργεί μία ηχητική πανδαισία.
(Αναστάσης Π),2004
Πριν από δύο δεκαετίες, όταν η ραπ κάνει δειλά δειλά την εμφάνισή της στο μουσικό στερέωμα, οι προβλέψεις για το μέλλον της πρωτοποριακής μουσικής διείσδυσης κάθε άλλο παρά θετικές είναι. «Ολοι πίστευαν ότι είχαν να κάνουν με ένα αστείο» αναφέρει ο Ράσελ Σάιμονς, ο ιμπρεσάριος των παρθενικών δίσκων των LL Cool, RUN-DMC και Beastie Boys στις αρχές της δεκαετίας του '80, και συνεχίζει: «Ωστόσο η αφοριστική άποψη ότι επρόκειτο απλώς για ένα νεωτερισμό, ο οποίος θα ξεθώριαζε πολύ σύντομα, αποδείχθηκε λανθασμένη. Δεν κάναμε ό,τι μπορούσαμε με σκοπό να γίνουμε η επικρατούσα τάση της νέας εποχής• η επιτυχία ήλθε να μας συναντήσει μόνη της!».
Βεβαίως, το καινοτόμο μουσικό κίνημα της ραπ δεν αφορούσε ¬ την εποχή που παρουσιάσθηκε ¬ τους πάντες. Προερχόμενο κυρίως από το αστικό περιθώριο της Νέας Υόρκης και του Λος Αντζελες των ΗΠΑ (το στίγμα του θα μεταλαμπαδευτεί πολύ σύντομα και σε αρκετές άλλες μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ), αλλά και εκφράζοντας την αστική κοσμοθεωρία των μαύρων ¬ τόσο στη μουσική όσο και στη μόδα, το ηχητικό αποτέλεσμα της μουσικής ραπ θα εντυπωσιάσει εκείνους που έμοιαζαν με τους φορείς του. Επομένως τα περιθώρια για την εμφάνιση νέων μουσικών ακουσμάτων ¬ προερχόμενων μάλιστα από μαύρους καλλιτέχνες ¬ ήταν συγκεκριμένα. Αλλά οι ράπερ δεν φαίνεται να πτοήθηκαν...
Μέσα σε λιγότερο από μία δεκαετία η μουσική ραπ θα κατορθώσει να εξαπλωθεί τόσο στη «μητέρα-πατρίδα» της, τις ΗΠΑ, όσο και στην ευρωπαϊκή ήπειρο και αλλού. Παρά το μποϊκοτάζ από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, τις καταδικαστικές κριτικές των ειδημόνων της μουσικής, αλλά και τα φαινόμενα βίας και μισογυνισμού που συνδέθηκαν με το νέο αυτό είδος της μουσικής, οι ράπερ θα μπορέσουν να κάνουν μια θεαματική είσοδο στον χώρο των πωλήσεων και των προτιμήσεων του κοινού. Ακολουθώντας το παράδειγμα των προηγούμενων ράπερ, οι «νεοσσοί» του χώρου θα διαγράψουν εντυπωσιακή τροχιά γύρω από την επιτυχία, οδηγώντας τη μουσική που πρεσβεύουν σε υψηλά ποσοστά πωλήσεων: το 15% των παγκόσμιων μουσικών πωλήσεων, ήτοι 2 δισ. δολάρια, θα συνδεθεί αποκλειστικά με τη μουσική ραπ και όλους τους φορείς της το έτος 1997! Και αυτό ήταν κάτι που ευθύς εξαρχής ενόχλησε ορισμένους...
Δεν ήταν τόσο το γεγονός της δόξας. Μολονότι αυτή κατευθύνει πολλάκις τις επιλογές των καλλιτεχνών και των υπολοίπων, οι οποίοι στέκονται πίσω από αυτούς, το μήλον της έριδος στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν... το ρευστό! Και μόνο το περίφημο άλμπουμ των Beastie Boys «Hello Nasty», το οποίο μέσα σε μίια εβδομάδα πούλησε περισσότερα από 700.000 αντίτυπα, ήταν αρκετό για να προκαλέσει την οργή των ανταγωνιστών της ραπ. Μάλιστα για να τεκμηριώσουν το... αντι-ραπ επιχείρημά τους έφεραν στο φως κάποιες «περίεργες» ιστορίες για μια μερίδα ραπ τραγουδιστών ¬ όχι βεβαίως αναληθείς, αλλά ωστόσο πολύ υποχθόνιες.
Μάλιστα, το γεγονός ότι στη μουσική βιομηχανία της ραπ έχουν διεισδύσει πλέον άτομα διαφορετικής προέλευσης και κοσμοθεωρίας, είναι πολύ πιθανό να κάνει πολλούς καχύποπτους. Οι περίφημοι «διανοούμενοι ράπερ» (Canibus), οι «πειραματιστές καλλιτέχνες» (The Lyricists Lounge), οι πολυδιαφημισμένοι «προικισμένοι εραστές» (Method Man, Mase), οι «κοινωνικοί ράπερ» (Wyclef Jean), όσο και οι «προσηλωμένοι στα πάρτι» (Busta Rhymes) είναι αυτοί που συνθέτουν το νέο σκηνικό της ραπ μουσικής και γεννούν τον προβληματισμό: «Τελικά, πόσο μπορούμε να μιλάμε για μια συγκεκριμένη ραπ μουσική;».
Κανένας ωστόσο δεν μπορεί να πει ότι η γλυκύτητα της μουσικής ραπ είναι ένα ασύστολο ψεύδος. Μεγάλοι καλλιτέχνες της μουσικής βιομηχανίας, οι οποίοι ανήκουν όμως σε άλλες μουσικές τροχιές, αναγνωρίζουν τόσο τη μελωδικότητα του ήχου όσο και τη διαφορετικότητα του στίχου των τραγουδιών ραπ. Και αν η εποχή των «φουσκωτών» τραγουδιστών της ραπ έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί (ως μοναδικό μοντέλο του είδους), ο ελκυστικός ήχος της ραπ μουσικής παραμένει ατόφιος. Ισως γι' αυτό εξακολουθεί να συγκινεί σημαντικό μέρος της νεολαίας.