« ΑΕΙ ΠΑΙΔΕΣ » ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ: www.musicwave.gr/AEIPAIDEST
• «Δεν είμαστε ανησυχούντες, ούτε εφησυχασμένοι. Είμαστε ανήσυχοι. Δεν είμαστε παλίμπαιδες, ούτε σοβαροφανείς. Κρατάμε ζωντανή την Παιδικότητά μας. Κι αν παιδί είναι όποιος ακόμα έχει απορίες και δίψα για μάθηση, ε τότε ναι, είμαστε αεί παίδες.
• Υπάρχει άραγε μια γλώσσα κατανοητή από μικρούς και μεγάλους; Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να μάθουν μικροί και μεγάλοι μαζί; Παιχνίδια που μπορούν να παίξουν μικροί και μεγάλοι μαζί; Παιχνίδια που θα τους μεταδώσουν κοινή γνώση βελτιώνοντας ταυτόχρονα την επικοινωνία και την αλληλοκατανόηση; Εμείς λέμε Ναι υπάρχουν.
• Λέμε ακόμα ότι οι γονείς, εκτός από τα πολύ σοβαρά πράγματα που ονειρεύονται (και προσπαθούν) να σπουδάσουν τα παιδιά τους (Ξένες Γλώσσες, Η/Υ κ.α.) μπορούν στα μικρά διαλείμματα του ατέλειωτου κυνηγιού της κατάρτισης να τα ωθήσουν στη γνωριμία και τη σπουδή κάποιων εξ ίσου σημαντικών πραγμάτων, όπως η Φύση, το Περιβάλλον, τα Στοιχειώδη Υλικά και κυρίως το Παιχνίδι που τείνει να εξαφανιστεί από τη ζωή όλων μας. • Αρχή μας είναι: Ότι μαθαίνεται κάποτε ξεχνιέται. Ότι βιώνεται ποτέ.» • Πρόταση μας είναι: Να δημιουργηθούν σε κάθε σχολειό μικτές ομάδες από γονείς και παιδιά. Τολμήστε το κι εμείς μαζί σας για ότι χρειαστεί.
Στη σελίδα αυτή θα δημοσιεύουμε έργα και ηχογραφήσεις δικές μας και άλλων, που το κοινό τους σημείο είναι πως αποτελούν υλικό για τη μελέτη ή τις διδασκαλίες ή τις εκδηλώσεις μας.
1.Η σελίδα αυτή έχει σκοπούς καθαρά Εκπαιδευτικούς.
2.Η Μουσικοκινητική δεν είναι Σύστημα Εκπαίδευσης, είναι στάση ζωής. Το να αντιμετωπίζει κάποιος τη ΜΣΚΝ σαν ένα σύστημα Εκπαίδευσης, είναι σα να θεωρεί τη Γιόγκα, Γυμναστική ή σα να απαγγέλλει κείμενα ΦΙΛΟΣΟΦΊΑΣ λέγοντας ότι φιλοσοφεί...
3.Κι αν ακόμα θεωρήσουμε τη ΜΣΚΝ εκπαιδευτικό εργαλείο, δεν είναι ένα εργαλείο για την εκπαίδευση των άλλων, αλλά του εαυτού μας.
Η ΟΜΟΡΦΙΑ (Απόσπασμα από τις Σημειώσεις του Σεμιναρίου μας) Το αν ένα τριαντάφυλλο μυρίζει ωραία δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Το αν ένα άλογο που τρέχει στο λιβάδι είναι όμορφη εικόνα, δε χρειάζεται επιχειρήματα για να αποδειχθεί. Το αν ένα ηλιοβασίλεμα έχει υπέροχα χρώματα και ημερώνει την ψυχή, δε χρειάζεται δικηγόρο για να αποκτήσει την εγκυρότητα του. Το αν η αντικειμενική ομορφιά υπάρχει δε χρειάζεται κόπο για να αποδειχθεί. Η ομορφιά δε μας χρειάζεται για να στηριχθεί και να υπάρξει. Εμείς την έχουμε ανάγκη, για να πορευτούμε στα δύσκολα. Δεν είναι «θέμα γούστου» η ομορφιά. Το να διαλέξει κάποιος γυαλάκια και φο μπιζού και χάντρες (ενώ στον κόσμο υπάρχουν τα διαμάντια, αλλά πρέπει λίγο να ψάξει για να τα βρει) αυτό ΝΑΙ, είναι θέμα γούστου και επιλογής. Δεν υπάρχει θέμα γούστου και επιλογής για το αν η ομορφιά είναι αυτή που είναι ή είναι όλα αυτά που μας έχουν επιβάλει οι διαφημιστές και οι έμποροι. ΤΟ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ CD: Το μαντήλι της Νεράϊδας (LYRA. 2000) ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ Η ΜΕΛΙΝΑ ΚΑΝΑ (ΣΤΟ CD ΕΧΕΙ ΤΙΤΛΟ: "ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΠΟΥΧΕ ΕΝΑ ΓΙΟ"). Η ΜΙΞΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ, ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ADOVE ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ...
Το τραγούδι αυτό το προβάλουμε ως παράδειγμα, στη μεγάλη συζήτηση του τι αντέχουν τα παιδιά να ακούν και τι όχι, στο σημερινό φάκεν πολίτικαλ κόρεκτ αποστειρωμένο (και βαθιά συντηρητικό) περιβάλλον που τα μεγαλώνουμε, όπου από "σοβαρούς" παιδαγωγούς προτείνεται η ... διασκευή, του ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ, γιατί -λένε- περιέχει ... ανθρωποφαγία! (Κάτι σαν το συνωστισμό που επικράτησε κατά την εκκένωση της Σμύρνης.)
ΤΙ ΘΕΛΩ Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα σε ξένα αναστηλώματα δεμένο ας είμαι ένα καλάμι ένα χαμόδενδρο μα όσο ανεβαίνω μόνο μου να ανεβαίνω. Δε θέλω του γυαλιού το λαμπρό φέγγισμα που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου κι ας είμαι ένα ταπεινό λυχνάρι.
Ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης