Κι όλοι εμείς της Τέχνης οι ταγοί
αντί του λόγου μας απλά
τυφλή υποταγή σ' εκδότες, καναλάρχες, διευθυντές
σ' ότι διέπει δηλαδή
κοινωνικές δομές
μέσα στα σπίτια μας
απ' την TV καλύτερη εικόνα
άσε που δε μας πιάνουνε ληγμένα δακρυγόνα
Η δύσκολη Κυριακή (Μίλτου Σαχτούρη)
Απ' το πρωί κοιτάζω προς τα πάνω ένα πουλί καλύτερο
απ' το πρωί χαίρομαι ένα φίδι τυλιγμένο στο λαιμό μου
Σπασμένα φλυτζάνια στα χαλιά
πορφυρά λουλούδια τα μάγουλα της μάντισσας
όταν ανασηκώνει της μοίρας το φουστάνι
κάτι θα φυτρώσει απ' αυτή τη χαρά
ένα νέο δέντρο χωρίς ανθούς
ή ένα αγνό νέο βλέφαρο
ή ένας λατρεμένος λόγος
που να μη φίλησε στο στόμα τη λησμονιά
Έξω αλαλάζουν οι καμπάνες
έξω με περιμένουν αφάνταστοι φίλοι
σηκώσανε ψηλά στριφογυρίζουνε μιά χαραυγή
τί κούραση τί κούραση
κίτρινο φόρεμα -κεντημένος ένας αετός-
πράσινος παπαγάλος -κλείνω τα μάτια-
κράζει πάντα πάντα πάντα
η ορχήστρα παίζει κίβδηλους σκοπούς
τί μάτια παθιασμένα τί γυναίκες
τί έρωτες τί φωνές τί έρωτες
φίλε αγάπη αίμα φίλε
φίλε δώσ' μου το χέρι σου
τί κρύο
Ήτανε παγωνιά δεν ξέρω πια την ώρα που πέθαναν όλοι
κι έμεινα μ' έναν ακρωτηριασμένο φίλο
και μ' ένα ματωμένο κλαδάκι συντροφιά
---------------------------------------------------------------------------------------------------------- Μαύρες Πουέντ
Έλα σου λέω
Να κόψουμε κομματάκια την ομίχλη
Θα πλάσουμε ορθογώνια κρεβάτια
Κι ανάλαφρα καθώς θα 'ναι
θα τα ρίξουμε
Στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών
Μαθαίνουμε να μετράμε την ηδονή
Με τα τριξίματα των σουμιέδων
Και τα κυρτώματα στις τάβλες
Ρυθμικοί ήχοι να κρυφακούει ο γείτονας
Αποδείξεις ερώτων
Έλα σου λέω
Θα σου χαρίσω μαύρες πουέντ
Θέλω έντεκα πιρουέτες μικρή μου
Μέσα στα άλλα σου ονόματα
Το Άννα Πάβλοβα θα διαλέξω
Καθώς θα βουλιάζουμε στην λίμνη των κύκλων
Αμνησία κυλάει μπροστά απ' τα μνήματα
Όσοι νεκροί, τόσοι νεκροζώντανοι
Κι εσύ πλέξε ψυχή μου λευκή σκελέα
Ζεστά τα θέλουμε τα κορμιά
Ξόρκι στον παγωμένο Έσπερο
Έλα σου λέω
Θα στήσουμε απτάλικο χορό της βροχής
Καινούριες θάλασσες και λίμνες θα γεννηθούν
Κάτω απ’ το μαξιλάρι μου έχω κρύψει ένα αγκίστρι
Το δόλωμα φέρτο εσύ
Επικολλώ στις νύχτες μου καθαρόαιμα Mustang
Η Billie μεθυσμένη φωνάζει τ’ όνομά μου
Τα ρεσώ μείναν μόνα με τον τσίγκο τους
Μαύρες πουέντ σαρκάζουν στη βιτρίνα
Στροφές γύρω από τον ήλιο και τον εαυτό μου
Ξυπνητήρι η φωνή σου...
...Κυριακή αγάπη μου Ώρα να φεύγω
Να είστε καλά και να γράφετε
e-mail: anthrakoryxos@hotmail.com
Ορυχειούπολη