Στίχοι

										Με τη σειρά σου κλείνουνε τις πόρτες, 
κι εσύ τσακίζεσαι σε μαύρες νότες. 
Δε βρίσκεται χαρά να σ’αγγαλιάσει, 
δε βρίσκεται μιλιά να σε αλλάξει. 


Με τη σειρά γυρίζουνε οι πλάτες, 
κι εσύ σκαρφάλωνες σε κατταράκτες. 
Δε βρίσκεται νεράιδα να σε αγγίξει, 
δε βρίσκεται ποτάμι να σε πνίξει.