Στίχοι

										Χίλια κομμάτια έχει γίνει το ποτήρι
και ας το είχα άλλες τόσες κολλημένο
η ευτυχία που ποθώ με έχει φθείρει 
μα εγώ ζωές αλλάζω και πεπρωμένο

όλη η ζωή μου μέσα σε ένα λεωφορείο
κάθε του στάση στιγματίζει την ψυχή μου
δεν το κατάφερα να διώξω το θηρίο
που κάθε τόσο γίνομαι τροφή του

τώρα ο φόβος μου , μου έγινε συνήθεια
και ακόμα μια ζωή να αλλάξω τι κοστίζει
το παρελθόν μου είναι η μόνη μου αλήθεια
με τιμωρεί μα και το δάκρυ μου σκουπίζει

δεν θα αλλάξουν τα σημάδια και οι πληγές μου
κι όταν βρεθώ με το καλό στην άλλη στάση
θα είναι λιγότερες στα αλήθεια οι αντοχές μου
αφού στα εικοσιπέντε μου έχω γεράσει

δεν σου ζητάω τώρα κι ούτε εχω ζητήσει
με τα κουμάντα μου προσπάθησα να ζήσω
μα εσύ μου στέρησες ότι έχω αγαπήσει
και ζώ μονάχα να το ξαναποκτήσω