Στίχοι

										Στο κρύο του Νοέμβρη πρωινό έχεις δυο λέξεις,
στη μοναξιά να σου κρατάνε για πάντα συντροφιά
μονάχα εσύ ξέρεις το όνειρο που πρέπει να διαλέξεις,
ξερείς τον πόνο, τη σιωπή και του θανάτου τη ματιά.

Στα χέρια σου κρατάς μια κρύα βροχή,
στα μάτια σου κρατάς ένα τραγούδι,
στη φυλακή του χρόνου σου ο κόσμος κατοικεί
κι ο θάνατος σε διεκδικεί απ' ένα λουλούδι.

Η πόλη απόψε να πονάει από τον πόνο σου,
ο θάνατος μες στο ποτήρι σου, γλυκό κρασί να χύνει
κι ο έρωτάς σου που κυκλοφορεί γυμνός στην κάμαρα,
το προσωπό σου να κοιτάει κι αργά να τρεμοσβήνει.

Το σπίτι της ψυχής σου αυτό το βράδυ κόλαση,
τα μάτια κατακκόκινα απ' το αίμα του μυαλού σου
αυτή τη νύχτα που όλα σε σκοτώσανε ανώνυμα,
εσύ χαρούμενος γλέντας με τους θεούς σου.