Ήταν δώδεκα και δέκα Και μεσάνυχτα βαθιά Κι ένιωθα μες το σκοτάδι Πιο βαριά τη μοναξιά Και σκεφτόμουνα εσένα Μακριά μου πως περνάς Ήταν δώδεκα και δέκα Κτύπησε το κινητό Και με ξάφνιασε σαν είδα Τον δικό σου αριθμό Κι από τα μάτια μου η θλίψη Χάθηκε σ’ ένα λεπτό Πως με σκέφτηκες για λίγο Άγγιξα τον ουρανό Ήταν δώδεκα και δέκα Νύχτα φθινοπωρινή Λίγο φως στην κάμαρα μου Άπλωνε μες στη σιωπή Μ’ ένα πόθο ν’ ακούσω Τη φωνή σου μια στιγμή
Ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή
ΕΡΩΤΗΣΗ....ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ???
γειά σου Φρόσω σ ευχαριστώ για τοπέρασμα σου απο την σελίδα μου! Κι εγω μαζί σου για την όμορφη Κρήτη!!!
ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΤΟ ΦΡΟΣΑΚΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΙΧΑΚΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΒΡΕ ΦΡΩΣΟ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ,Μ'ΕΥΤΥΧΙΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΤΗΝ ΛΕΒΕΝΤΟΓΕΝΝΑ
ΦΡΩΣΟ, ΩΡΑΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΜΙΑ ΚΡΗΤΗΚΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ MUSICWAVE ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ ΓΡΑΦΗ. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΚΑΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΣΟΥ. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ .ΘΑ ΤΑ ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ
καλησπέρα, μου άρεσε ιδιαίτερα το "Κρήτη κόρη του γιαλού" καλή συνέχεια εύχομαι!