Lyrics

										σ’ ένα φεγγάρι σταματά του νου το τέρμα

σε δισταγμούς πνιγμένη τώρα η φωνή 

με κάθε πρέπει εχθρικό να συμφωνεί

λιώσαν τα όνειρα στα βράδια τους τα έρμα 


ποτέ δεν τα σκαρφάλωσα 

του φόβου μου τα τείχη

στη μέση κάπου σκάλωσα

κραυγές που γίναν ήχοι


ξυπνώ στο χθες κάθε πρωί που ξημερώνει

είναι μακριά ακόμη τ’ αύριου το φως

εδώ ή χάνεσαι ή γίνεσαι σοφός

είναι το άπειρο αυτό που μας μερώνει


ποτέ δεν τα σκαρφάλωσα

του φόβου μου τα τείχη

στη μέση κάπου σκάλωσα

κραυγές που γίναν ήχοι