Στίχοι

										Αν καταφέρω να μυρίζω άνοιξη στα μάτια μου,
στα μάτια να δώσω χρώμα,
ήχους πουλιών να βάλω στην ξεκούραση,
θα είμαι τόσο πλούσιος
που θα τα δωρίζομαι μαζί σου.

Ακούω τους ήχους της γέννησης της φύσης,
νιώθω την επανάσταση στο χώμα που πάει να ξεκινήσει,
βλέπω στρατιές πουλιών
να παρατάσσονται στους πύργους των δένδρων.
Αναρωτιέμαι αν είναι γέννηση ζωής
ή αντίσταση στο θάνατο.

Νιώθω να τρέμει η πλάση
και να φοβάται την οργή της άνοιξης
ή μήπως κάνω λάθος
και την βλέπω σαν σταυροφόρο λύτρωσης
από τα δεσμά του χειμώνα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω το σωστό και το λάθος

Στην έκρηξη της γης
πράσινες σπαθιές παντού σπαρμένες,
διακρίνω όμως έρωτα να σκορπάτε,
ραντίζει κάθε ζωντανό με το γλυκό του το μεθύσι
να αποπλανεί κάθε άπειρο πλάσμα με υποσχέσεις
αιώνιας γλυκιάς άνοιξης.