Lyrics

										Μια ανάσα φως μόνο μακριά απ τη σκιά σου
Ζω στο σκοτάδι μιας σου άρνησης παλιάς
Νοιώθω να πάλλεται απ’ αγάπη η καρδιά σου
Όσο κι αν θέλεις δεν μπορείς να με ξεχνάς
Για κάποιο λάθος που ποτέ δε θα ξεχάσεις
Για μιαν αγάπη που ποτέ δε θ’ αρνηθώ
Θυμήσου απόψε στ’ όνειρό μου να περάσεις
Φρόντισε αύριο ο δόλιος να σε βρω
Κι όταν της Μοίρας τα εφτασφράγιστα τεφτέρια
Γράψουν την ώρα που ανυπόμονα ζητώ
Χίλια κατάλευκα θα στείλω περιστέρια
Να συνοδέψουν μια σκιά στον ουρανό
Εκεί που ζουν όσοι δεν πρέπει να πεθάνουν
Εκεί που οι πόθοι παίρνουν μόνοι τους φωτιά
Και οι ψυχές ποτέ την λάμψη τους δε χάνουν
Γιατί έχουν πάντα της αγάπης τη δροσιά