Εμείς διαλέγουμαι το φως απ' το βαθύ σκοτάδι που έχει κρύψει ο Θεός στου καντηλιού το λάδι Εμείς χαρίζουμε χαρά κι ανάσα στη ζωή μας να 'ναι του ονείρου τα φτερά άρμενα στην ψυχή μας Κι όπως ξυπνάμε το πρωί και φεύγουνε τ ’αστέρια ας κάνουμε όλοι μιαν ευχή με άπλωμένα χέρια τον ήλιο να δοξάζουμε που χάραξε η μέρα και στη ζωη να γνέφουμε να πάει πάρα πέρα Εμείς χαράζουμε σκοπό δεν μένουμε στα ίδια κι είν' της καρδιάς το σ'αγαπώ σπίθα στ' αποκα`ί`δια.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΙΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ.ΕΠΙΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ.ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ...
Συναίσθημα, αλήθειες, στίχοι με λόγο ύπαρξης...Ο Κουν είχε πει ότι η τέχνη υπάρχει για να μας θυμίζει ό,τι δεν πρέπει να ξεχνάμε. Α!.. κι ένα ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Ανταποδίδω τις ευχές στο πολλαπλάσιο και να' σαι πολύχρονος, γερός και πάντα δημιουργικός!