Σάββατο βράδυ μοναχή Γυρνάς στο σπίτι σαν τρελή Τη μοναξιά σου πάλι κλαις Σε κυνηγούν οι ενοχές Μαζί σου έπαιζε αλλά Τα πράγματα είναι απλά Προσπέρασε τη λογική Γιατί να ζεις θέλει ψυχή Ρεφραίν Φόρα τα τακούνια σου Και χόρεψε με πάθος Είναι ο έρωτας Το πιο μεγάλο λάθος Ντύσου μες τα κόκκινα Με όπλο το φιλί σου Δαίμονες και άγγελοι Παλεύουν στο κορμί σου Σάββατο βράδυ να μην κλαις Για όλα πάντα εσύ δεν φταις Ειν’ η ζωή τόσο μικρή Να την περνάς σαν φυλακή Δυνάμωσε την μουσική Βαλε ρυθμό μες το κορμί Βγες έξω να ερωτευθείς Το πάθος να μην φοβηθείς Φόρα τα τακούνια σου Και χόρεψε με πάθος Είναι ο έρωτας Το πιο μεγάλο λάθος Ντύσου μες τα κόκκινα Με όπλο το φιλί σου Δαίμονες και άγγελοι Παλεύουν στο κορμί σου
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΔΙΑΒΑΣΑ...ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΓΡΑΦΗ//////ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ////
Γειά σου Ερυνία πέρασα να σε συγχαρώ για τις όμορφες συνεργασίες σου με τον Μιχαλιό... η γραφή σου ξεχωρίζει συνέχα να γράφεις τα αποτελέσματα θα είναι όλο και καλύτερα...ειμαι σίγουρος... τα σέβη μου
Εχει πλεον γινει οικογενειακη η υποθεση!! Πολυ καλοι στιχοι! Πολυ ωραια η μουσικη! Μιχαλη εγραψες παλι....
καλες εμπνευσεις σου ευχομαι μουσα μου