Published 13 χρόνια πριν in Rock
ΑΘΕΛΗΤΗ ΦΥΓΗ
- 709
- 0
- 0
- 0
- 150
- 0
Στίχοι
Αθέλητη φυγή Σ’ ένα δειλό απόγεμα, σε μια μουντή πρωία θα ρίξω όλα τα δάκρυα, ποτάμια κι’ ας γενούν να πάρουν πέρα μακριά, όσες χαρές δεν είδα πόθους μου που φυλάκισα, μέσα μου και γερνούν Σ’ ένα άσπρο, κάτασπρο πανί, μ’ αίμα καρδιάς θα γράψω όσα τα χείλη κλείδωσαν, σ’ αθέλητη φυγή λευτερωμένα τα φτερά, στις άκρες τους θα ράψω και θα πετάξω το πανί, μες στ’ ουρανού τη γη Αν τύχει μες στη νύχτα σου και στα ψηλά κοιτάξεις κι’ αν νοιώσεις ήχο μιας φωνής τις ώρες της σιωπής μη φοβηθείς αγάπη μου, καθόλου μην τρομάξεις μόν’ ψάξε μες στις λέξεις μου, τα μάτια μου να δεις. Γράφουν τις φλόγες πού ‘σβησα σε πέλαγα δακρύων, γράφουν ασήκωτες σιωπές μες σε βαθιές κραυγές, φορούν τον πόνο που γεννά, της μοναξιάς το κρύο κι’ όσες μαζί σου πόθησα, να περπατήσω αυγές.
Ελένη μου Καλησπέρα ! ..Σ' ακούω! και χθές ακούσα το Άρωμα Ανόθευτο !
"Αν δεις αχνάρια της φυγής, πα’ στο βρεγμένο χώμα σκύψε και μέτρα τις φορές πού ‘ρθα για να σε βρω κι’ αν δεις λόγια που μάραναν μες στο στεγνό μου στόμα σκέψου πόσο σε δίψασα, με δίχως να σε πιω." Όλο το ποίημα Ελένη είναι πολύ όμορφο όμως κατα τη γνώμη μου η πρ΄τη στροφή είναι παραπάνω απο εξαιρετική. Ειδικά ο τελευταίος στίχος έχει χνάρια απ' τις καλύτερες στιγμές του Ρίτσου! Νάσαι καλά.
Τώρα κοιτάζω τις ουλές, μα ονειρεύομαι κι’ ας έχει η μνήμη μου κομμάτια ραγισμένα ψυχή μου εγώ, να σε πουλήσω δεν ανέχομαι και μες στη λάσπη δε σε ρίχνω για κανένα Πολύ πολύ καλό Ελένη είναι όλο. Η τεχνοτροπία παραμένει σε μεγάλο βαθμό ή ίδια παρά ατ διαφορετικά συναισθήματα σ' αυτό το τραγούδι.
Πολύχρονη Ελένη . Οτι επιθυμεί η ψυχούλα σου σου εύχομαι .
Αδιαβροχο ονειρο!!!!! δεν εχω λογια ακομη μια φορα... Ειναι πολυ κριμα , που δεν εχω την δυνατοτητα , αυτον τον καιρο , να ακολουθω , τις αραχνουφαντες λεξεις σου , με τις φτωχες μου νοτες.....
Δεν είναι που είδα τη βροχή, κρυστάλλινη να πέφτει κι’ ο ήχος της ν’ αντανακλά σ’ αντίπερα οροφή, είναι που οι σταγόνες της, έμοιαζαν με καθρέφτη κι’ έδειχναν ολοκάθαρα την πιο γλυκιά μορφή !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Να ‘χεις να μου το τραγουδάς την ώρα που νυχτώνει την ώρα που στη σκοτεινιά, δένουν τα πέρατα σχοινιά και στρώνει η γη σαν αγκαλιά, κατάλευκο σεντόνι! Κανένα σχόλιο δεν μπορεί να αποδόσει το μεγλείο της γραφής σου. Νάσαι πάντα καλά.
Δρόμοι και λεωφόροι …και ατραποί ( θα έλεγα εγώ ) μας οδηγούν στην ποίηση Ελένης Σωφρονίου. Καταπληκτικό ! …έχει μια «εσωτερική» δύναμη,μια καλά «κριμένη» κραυγή !
καλή και δημιουργική χρονιά σου εύχομαι Ελένη, να είσαι καλά
Χρόνια πολλά.Εύχομαι ό,τι καλύτερο για το νέο χρόνο.Υγεία και δημιουργία.Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Γεια σου Ελένη! Δεν άφησες σχόλιο και θα σε μαλώσω... χαχαχα! Όχι το σχόλιο δεν είναι ο σκοπός ούτε το μπράβο είναι αυτό που ζητάω! Όπως έχει πει και ο μέγας Σμυρνιός : Γράφουμε τραγούδια για να ελαφρώνει η ψυχούλα μας... και συμπληρώνω: Και χαιρόμαστε όταν αυτά αρέσουν σε κάποιους! Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη σου!
Σ' ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ γράφεις πολύ καλά!
Καλησπέρα Ελενάκι ! είμαι και πάλι εδώ, τώρα έχω και internet στο σπίτι και μάλιστα γρήγορο ! Διάβασα εδώ ποιήματα σου, όλα εξαιρετικά μα πιο πολύ μου άρεσε ΤΟ ΚΟΡΑΛΛΙ ΦΟΥΣΤΑΝΙ, …διακρίνω σε αυτό κάτι διαφορετικό απ’ όσα έχω διαβάσει, έχει και ωραίο ρυθμό. Να ‘σαι πάντα καλά Ελένη μου, τώρα θα τα λέμε πιο συχνά
Να είσαι καλά Λενιώ μου! Σε φιλώ!
Kai ti den lene oi siwpes sou! mprabo Elenh!
πολύ όμορφοι "γαλάζιοι ήχοι" Ελένη... να είσαι καλά
ειναι το ελάχιστο απ'αυτά που νοιώθω όταν σε διαβάζω! Σ’ αυτό το μαύρο σου ‘χω ράψει μια κόκκινην ανατολή με της καρδιάς σου το μετάξι και της φωτιάς σου το φιλί κάθε φορά που θα βραδιάζει, να το φοράς, να σου φωνάζει ότι σ’ αγάπησα πολύ! τι να πω? μονάχα ότι καμμιά φορά μεθάω με τη μουσική σου κι εγώ. καλη σου μέρα Λενιώ.
To euxaristh8hka to tragoudi sou stou Abydhnou!To eftiakse teleio!!! Sygxarhthria kai stous dyo sas!!
καλημερα Ελενη! εγω σ'ευχαριστω! χαιρομαι πολυ που σου αρεσε!!
θωρώντας κάτω μας τη γη, πάνω τον ουρανό μας δακρύζουμε μια μουσική, με μια βραχνή φωνή Αυτή η μουσική σου ειναι τόσο καθαρή,τόσο υπέροχη όμως!!! υ/γ.Για το ζεμπέϊκο? Φιλιά ...και σε βλέπω να το χορεύεις. τα λέμε
Καλώς τηνα κι ας άργησε... Καλό καλοκαίρι Ελένη μου! Υγεία κι όλα τ άλλα μετά! Φιλιά!!
ΜΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΛΕΝΗ....... ..................................................... ΜΑ ΕΛΕΝΗ , ΕΓΩ ΠΡΩΤΟΣ ΣΥΝΕΣΤΗΣΑ , ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ , ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΟΥΝ , ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ , ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ.... ΕΣΥ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ..... ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΘΕΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΑ , ΛΟΙΠΟΝ ?... Η ΨΗΦΟΣ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΗΡΘΕ ΜΕ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ...... ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΤΙ ΕΝΝΟΩ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ ΘΕΜΑ ΜΑΡΑΘΩΝΑ- ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΣΕΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ.... ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΔΙΗΜΕΡΟΥ.... ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΣΥ ΨΗΦΙΣΕΣ , ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΙΔΑ ΕΓΩ -ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΟΥ .... ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΒΕΒΑΙΑ , ΚΑΙ ΝΕΟΤΕΡΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΟΥ... ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ.... ΘΑ ΕΛΕΓΑ , ΟΤΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ.... ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..... ΜΑ Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.... ΕΔΩ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΑΜΟΣ ...ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ?.... ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΜΕΡ , ΕΓΩ ΠΡΩΤΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΚΑΛΩΣ ΑΦΗΣΕΣ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΟΥ.... ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΥ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΥΤΗ.... ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ , ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ.....ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΜΕΛΗ , ΠΟΥ ΘΑ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ , ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ , ΠΟΥ ΑΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ , ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΑΥΝΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ.... (απλα γι αυτο βρηκα μια ευκαιρια , στη σελιδα σου να τοποθετηθω γενικα....Ειδικα για αυτο, αν το πηρες προσωπικα , εχεις δικιο και σου ζητω συγνωμη.....Ομως για ολα τα αλλα , τα σοβαροτερα ,μενω στις αρχικες μου αποψεις) Υ.Γ... Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ....ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΤΕΙ ΓΙΑΥΤΗΝ.....ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ....Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΑΤΤΕΤΑΙ , ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ..... ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΕΣΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΜΑΛΛΟΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΚΟΜΗ.... ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΥ..... ΟΙ ΣΩΣΤΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ , ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ... Η ΑΓΑΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ... ΧΩΡΙΣ ΒΑΣΗ , ΕΙΝΑΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!! ΚΑΛΑ!!! ΗΡΕΜΑ!!! ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!! ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!!!! ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ!!! ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΕΣ ΚΑΡΔΙΑΣ!!!!
...και εμεινα αφωνος...συναρπαστική μια ακόμη φορά ή γραφή σου. Καλημέρα, Χριστος Ανέστη και καλή βδομάδα Ελενίτσα μου..... Ψαχνω να βρώ τον Παλαιοκώστα που εχει ειδικότητα στις απροσδόκιτές μετακινήσεις... αλλά εχει εξαφανιστεί....ο μπαγάσας... θέλει και λίγο μούρλια τελικά... εγώ διαθέτω μια μικρή δόση, ετσι θα δώσω παρόν.... θα μας λείψεις....μιλάω σίγουρα για πολλούς... Καλά να περνάς...φιλιά ουκ ολίγα
ΑΝΗΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΛΟΜΠΙ? ΓΙΑ ΣΑΣ ΔΕΝ ΗΜΕ ΑΚΟΜΑ ΣΗΓΟΥΡΩΣ!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ελένη μου...
Καλησπέρα Ελένη. Καλό μήνα σε σένα και την οικογένειά σου!
Καταπληκτικό τραγούδι Ελένη! Αριστορεχνικά πλεγμένο και τονισμένο έτσι ώστε να γίνει ζειμπέκικο! "με βήμα αργό και το κεφάλι μου σκυφτό"΄, έτσι όπως πρέπει να χορεύεται το ζειμπέκικο κι όχι μ' όλες τις φιοριτούρες που βλέπω να κάνουν πολλοί για λόγους επίδειξης. "κι’ όταν θα σβήσουν τα κεριά της λογικής σαν το τσιγάρο, την ψυχή μου θα ανάψω", εκπληκτικό φινάλε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ξέρεις, σε συνδυασμό μ' αυτό που γράφεις και στο status σου δίπλα, μουρχονται τα λόγια απο ένα τραγούδι των ΣΥΝΝΕΦΟ ΜΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ (απ' τον ομόνυμο δίσκο τους που κυκλοφόρησε πριν λίγα χρόνια και δεν ξέρω αν υπάρχει πια): "Πιστεύω στους τελευταίους εραστές, στους τελευταίους ποητές, σ' αυτούς που καπνίζουν...". Τα σέβη μου. Κι ας μην καπνίζεις. Τα σέβη μου!
Σ ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για τις ευχές σου.. Δέχομαι με χαρά το κομμάτι σου .. και σου χαρίζω και εγώ με την σειρά μου ενα δικό μου κομμάτι... Να είσαι πάντα καλά εσυ και η οικογενειά σου... Και πάντα να γράφεις...με αυτόν τον ιδιαίτερο και σπουδαίο τρόπο που εσύ ξέρεις.. Σε φιλώ..
ο Τάσος μας έκανε ένα συγκλονιστικό δώρο......ένα δώρο που δεν θα ξεφτίσει ποτέ...ούτε ποτέ, θα το σκουριάσει ο χρόνος!!!! Αλλά και συ Ελένη...μόνο ως δώρο μπορώ να χαρακτηρίσω αυτά τα αληθινά ....και τόσο εκλεκτά ποιήματα ...που μας χαρίζεις!!! "Φοβάμαι πάντα τις πληγές που αιμορραγούν......" Μια αράδα .....η οποία είναι από μόνη της ...ένα τόσο γεμάτο ποίημα!!!