Lyrics

										Κοινωνία ώρα μηδέν ζήτημα ηθικής
ξεπούλημα ανθρωπιάς σε τιμές χονδρικής
Αξίες και πίστη χάνονται στα ιστορικά τους 
Μανάδες χάνουν τα παιδία τους 
και οι έφηβοι μισούν τα ινδάλματα τους
στα στενά σοκάκια της Αθήνας προχωράω 
χρήστες στις απόμερες γωνίες  συναντάω
άτομα εξαρτημένα
στα δικά τους πιστεύω μια ζωή κολλημένα
μια κοινωνία βλέπω που είναι μες στην κραιπάλη
κι εγώ δεν έχω όπλο να τραβήξω σκανδάλη
για να φυτέψω στο χώμα το κάθε ρεμάλι 
με μια σφαίρα βαθιά στο δικό του κεφάλι
πάλι νιώθω μόνος αχώριστος μου φίλος  για άλλη μια φορά ο πόνος
μην τα μπερδέψεις δεν είμαι κι ο μόνος
απλά αυτήν την όψη μου έχει δείξει ο δρόμος
εκεί εγώ εκεί γεννήθηκα και εκεί έχω μεγαλώσει
και η ιδέα πω μολύνετε με έχει στοιχειώσει
εκπροσωπώ μια τέχνη που ποτέ δεν θα παλιώσει
φίλοι γύρω μου πολλοί που θα γίνουν άλλοι τόσοι
τίποτα όμως δεν θα αξίζει αν ο δρόμος παγώσει

Κόσμε δεν με εκφράζεις
Άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κρατάς χαμηλά
Πολλά καλά μου τάζεις
Μα δεν μας δίνεις τίποτα πια
Εσύ θα με πεθάνεις
Όλο το σύστημα είναι μια κακοτοπιά
Ρουφιάνα κοινωνία
Ήρθε η ώρα να ανεβάσω στροφές
Γράφω μια ιστορία 
Με καταστάσεις του χτες
Δεν ήταν συγκυρία  
Και ας λες ότι θες
Έτσι είναι όμως Ελλάδα είναι εδώ 
Φταίω κι εγώ 
Που δεν έκανα εμπορική την μουσική μου για να κερδίσω εύρο
Δεν γίνομαι ένα με την μάζα
Ούτε με αυτά τα παιδάκια
Που χτυπούν παλαμάκια
Ακούγοντας τα διάφορα trendakia
Που γεμίζουν την Ελληνική
 hip-hop σκηνή
Γιατί αυτή η μουσική
 είναι η δική μου ζωή
Γιατί αυτή η μουσική
Είναι η δική μου πνοή
Γιατί αυτή η μουσική
Ζωγραφίζει τα όνειρα μου 
Είναι όλα όσα είχα και έχω δικά μου
Γιατί αυτή η μουσική
Είναι τα ιδανικά μου


                      (Χ2)
  
Κόσμε δεν με εκφράζεις
Άλλους τους ανεβάζεις κι άλλους τους κρατάς χαμηλά
Πολλά καλά μου τάζεις
Μα δεν μας δίνεις τίποτα πια
Εσύ θα με πεθάνεις
Όλο το σύστημα είναι μια κακοτοπιά
Ρουφιάνα κοινωνία
Ήρθε η ώρα να ανεβάσω στροφές
Γράφω μια ιστορία 
Με καταστάσεις του χτες
Δεν ήταν συγκυρία  
Και ας λες ότι θες