Lyrics

										Τα σύνορα της λογικής που δεν σταμάτησαν χρόνια διαμαρτυρίας
τα μονοπάτια της σιγής δεν οδηγούν ποτέ στην ευτυχία
παράπονα μιας βραδιάς που  περιέχουν πόνο
τη λύση δεν την βρήκανε και ας ψάξανε στον χρόνο
λόγια μεγάλα λέγανε μα δίναν τόσα λίγα
 η είσοδος τους δωρεάν μα εγώ  ποτέ δεν πήγα
πολλοί τους ακολούθησαν να βρουν την ευτυχία
για αυτό δεν ξέρω αν θα βρουν καμιά δικαιολογία

Χρόνια με φθήνια πλούσια πέρασαν θα περάσουν
σκοτώνουνε τα άλογα σαν πάνε να γεράσουν

Πιστεύοντας στα είδωλα και αφήνοντας τα σύμβολα να κοιμηθούν για πάντα
χαθήκανε από τα μάτια σου όνειρα και ιδανικά στου χρόνου τα συμβάντα
άλλαξες τρόπους και ζωή σε νέο κόσμο υποταγή γιατί με αυτά κερδίζεις
πήρες μιαν άλλη διαδρομή και πίσω δεν γυρίζεις
Όσο λοιπών και αν προσπαθείς τις τύψεις σου να σβήσεις
τον ίδιο σου τον εαυτό αδυνατείς να πείσεις
έκανες μια επιλογή που είναι για σένα η σωστή γιατί είναι η αγάπη ψέμα
μα εγώ που πίστεψα σε αυτή διαλέγω άλλο θέμα

Χρόνια με φθήνια πλούσια πέρασαν θα περάσουν
σκοτώνουνε τα άλογα σαν πάνε να γεράσουν