Στίχοι

										Τα λόγια ΄ κείνα λεύτερα,
βουτηγμένα στη λαχτάρα,
κάθε φορά που έχαιρα
σε γέννας άφατη αντάρα,
όλον τον καιρό θυμάμαι,
αρσενικών μπαμπάδες
με ζώναν γύρω-γύρω,
τον τσάμικο να σύρω
με ντέφια και ζουρνάδες,
αντάμα να μεθάμε.

Τα αφιερώματα 
που κάνουν οι πατέρες
σε γέννα αγοριού,
των σπόρων τους καμώματα,
γενέθλιες παντιέρες
στο σπίτι του νονού.

Τέτοια λόγια λεύτερα,
βουτηγμένα στη λαχτάρα,
κάθε φορά που έχαιρα
σε γέννας άφατη αντάρα,
έχω πια καιρό ν΄ ακούσω,
σεκλετισμένες βρήκα
μανάδες που κορίτσια
γεννήσαν και καπρίτσια
κρατήσανε την προίκα
να ράψουν δίχως λούσο.

Λίγα ξεφαντώματα
μας μήνυσε ο κάμπος
σε γέννα κοριτσιού
και τ΄ αφιερώματα
γινήκαν όλα θάμπος
που φάνηκε παντού.