Lyrics

										Οι δρόμοι μας δε χώρισαν ποτέ
Πορείες παράλληλες σε μια τρελή ίσως πόλη
Και συ γλυκόπικρέ μου πειρασμέ
Με κυνηγούσες στη δουλειά μα και στη σχόλη
Κι όποτε νόμιζα ο δόλιος πως σε ξέχασα
Πως κάποιον άλλο βρήκες πια να βασανίζεις
Πως ήταν ψέμα η αγάπη σου που έχασα
Πως την καρδιά μου άλλο πια δε θα ραγίζεις
Τότε ερχόσουνα και γκρέμιζες τις σκέψεις μου
Με μία λέξη ή μια πράξη σου τρελή
Ξαναξυπνούσες τις παράτολμες ορέξεις μου
Κουράγιο μού ’δινες να ψάξω στη ζωή
Κάποιο σημείο τομής για τις πορείες μας
Μια ελπίδα εγκλωβισμένη μες στο χτες
Γιατί ως παράλληλες που ζουν οι ιστορίες μας
Πολύ φοβάμαι δεν ενώνονται ποτές...