Lyrics

										Από μικρός μου άρεσαν του Αίσωπου οι μύθοι
μα τώρα που μεγάλωσα σκάρτο ήταν παραμύθι
δουλεύω σαν τον μέρμηγκα εδώ και τόσα χρόνια
το καλοκαίρι ψήνομαι κρυώνω το χειμώνα
Ο τζίτζικας απέναντι συνέχεια γελάει
και αν θέλει για την πλακά του τους μέρμηγκες πατάει
το καλοκαίρι Μύκονο χειμώνα Σευχέλες
τσούρμο μαζεύει δίπλα του τις όμορφες κοπέλες
Για αυτό σου λέω Αίσωπε η ιστορία μπάζει
ο τζίτζικας η μηχανή και εγώ ένα γρανάζι
όσο μαζεύω εγώ τροφή τόσο αυτός θα τρώει
γιατί μου λέει οι τζίτζικες γεννιούνται από σοι
και όσο εγώ δικαίωση ακόμα περιμένω
τόσο αυτός χαιρέκακα κοιτά να αργοπεθαίνω
ο τζίτζικας ο στρατηγός και εγώ ούτε στρατιώτης
παλεύω ανεμόμυλους της πλάκας δον Κιχώτης
και όσο και να καρτερώ να πάω λίγο πιο πάνω
αν μέρμηγκα έχω μυαλό μέρμηγκας θα πεθάνω