Published 13 χρόνια πριν in Rock
Θαλασσινό
- 573
- 0
- 0
- 0
- 18
- 0
Στίχοι
Φεγγάρια π ασημώνουν,της θάλασσας σοκάκια να σεργιανούν οι άγγελοι, κύματα να ιππεύουν και κρεμασμένοι απ την κουπαστή,οι ναυτικοί τους φτερωτούς να βλέπουν, να ζηλεύουν. Αχ, και να ήμουν άγγελος, να πάρω ένα κύμα να σκάσω στ αλαβάστρινα, τα ακροδάχτυλα σου Μα,η θάλασσα πίσω θα με τραβά,πέρα μακρυά να μην αγκιστρωθώ ποτέ στην αγκαλιά σου. Ξημέρωσε στην κουπαστή οι ναύτες ξεθαρεύουν χάθηκαν οι άγγελοι, μαζί τους πήραν το σκοτάδι. Να βολεδέρνω στην ακτή,σαν το παλιό σκαρί να σου χαρίσω φυλαχτό,ένα βρεγμένο χάδι. Σαν παραμύθι τέλειωσε,σαν παραμύθι αρχίζει γραφτό ποτέ να μην τελείωσει,ετούτο το ταξίδι σαν τα θαλασσοπούλια,να μου γελά η Πούλια σα σεργιανίζω μοναχός, σε τούτο το ταξίδι.
Είχα πολύ καιρό να επισκεφθώ το musicwave και χαίρομαι που επέστρεψα και διάβασα τις νέες όμορφες δημοιυργίες σου!!Αγαπημένα "η μαξιλαροθήκη" και "το γέλιο μου"!!μπράβο!!
ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΠΑΝΤΕΛΗ! ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η"ΜΑΞΙΛΑΡΟΘΗΚΗ"!!!!
Ναι αλλα κι εσύ "την ακούς" καλά βλέπω... Τέλος τα δάση και αλλάζουμε την φάση, στη πόλη πίσω πάλι με πιο χοντρό κεφάλι για να διαβάζω στίχους,να τους κολλάω ήχους να γράφω καμια ρίμα,και όταν γίνουν ποίημα, κι εκδώσω και βιβλίο,και βγάλω και cd, θα καταφέρω τότε να πάρω αεροπλάνο,να κάνω περιοδεία, εκεί που μου αρμόζει στη κεντρική Αφρική! Εκεί θα εκτιμήσουν την τέχνη την υψίστη, όπως καλη ώρα που γράφω τις γραμμές, και θα με τιμήσουν οχι με ντομάτες, αλλά με πούτσες μαύρες.. Παπανδρεϊκές! Αιντε λέμε φρέσκια ποιήσηηη! 0,80 Ευρώ το κομμάτι. Κοψοχρονιά σαν το 2010!!
Έχεις το δίκιο σου κι εσύ, φίλε μας αλλά το internet ειναι τεράστιο και οτιδήποτε κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας κι όχι κάποιο άτομο πληρωμένο από εμάς για να μας κάνεις τις ανανεώσεις και τα δήθεν comments. Με αυτό το σκεπτικό, μια νέα κυκλοφορία είναι κάτι τρομερά κουραστικό αλλά να είσαι σίγουρος οτι και τα ελάχιστα πράγματα (εκτός αυτής) που προλαβαίνουμε πλέον να κάνουμε, τα κάνουμε επειδή το θέλουμε κι όχι επειδή κάνουμε copy/paste ευγενικά σχόλια απλώς και μόνο για να φανούμε κοινωνικοί. Να είσαι καλά ΜΜ
Γεια σου καλο χειμωνα!!!Η μαξιλαροθηκη..Πολυ ψαχμενος στιχος...πιστευω πως γραφεις πολυ πιο προστα απο την εποχη μας!!!Κατι μου λεει μεσα μου πως μια μερα το ονομα σου θα κανει αισθηση στο χωρο!!
Χαίρε και σε σένα… Πρέπει να σου πω ότι… οποίος είναι μικρότερος από μένα… είναι νάνος! Δεν μου φαίνεσαι όμως για νάνος, ούτε αχώνευτος μισοτηγανισμένος… Πιο πολύ για ημιζώντανος μου ακούγεσαι, συνηθισμένο στους καιρούς μας προπαντός για τα παιδιά της άνοιξης… Θα αργήσει , αλλά θα περάσει! Και δεν καταλήγουν στο τηγάνι όσοι ασχολούνται με ψυχές. Τα σέβη μου
Παντελή...αυτή τη στιγμή μόνο σ'ευχαριστώ αν και τα παραλές. Τα υπόλοιπα θα στα πώ κάποιο απ'αυτά τα βράδυα που θα ανεπνέω κάτω απ'το νερό κάπου εκεί κοντά στον ύφαλο σου. Οσο για το Δότσιο δε δέχομαι ...κουβέντα. φιλιά ρε παίδες και να χορεύετε.
Παντελή μου σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή που έμαμες να ανεβάσεις στη σελίδα μου τον "νεκρό ποιητή " σου . Είναι ένα μικρό αριστούργημα . Τα " Πορτοκάλια των Εσπερίδων " πολύ μου άρεσαν .Κι αν θυμάμαι καλά τον μύθο ο Ηρακλής μετά τα ξαναεπέστρεψε. Εμείς όμως μην αντέχοντες στην ιδέα πως υπάρχει και κάτι πέρα απο μας ,ότι απομυθοποιήσουμε το μαγαρίζουμε και το εμφιαλώνουμε στον πλαστικό μικρόκοσμο μας. Τώρα φίλε μου μέθε και κάτι για την Καμηλοπάρδαλη. Εξ αιτίας του υπέρμετρο λαιμού της , είναι το μοναδικό βουβό θυλαστικό. Κι όπως συμβαίνει συχνά με τους εκούσιους αναχωριτές, εκείνο που τους πάει ψηλά , τους βυθίζει και στη σιωπή . Και όταν πέφτουν στα νύχια του λιονταριού ψυχορραγούν βουβά. **** Το τελευταίο είναι παράφραση απο ένα δοκίμιο του Κάρλο Φραμπέτι .."Η σιωπή της καμηλοπάρδαλης" εκδόσεις opera 1999. Σου το συνιστώ ...μικρό και φθηνό ...ούτε εφτά ευρώ.
"Ήθελα".Ένας τόσο απλός και γενικός τίτλος ,που όποιος δεν γνωρίζει τον Ποιητή,θα σκεφτεί πως οι στιχοι θα έχουν ως περιεχόμενο αυτά τα συνηθισμένα που διαβάζουμε στα ποιήματα με παρόμοιο τίτλο, με τίτλο δηλαδή που δεν λέει κάτι συγκεκριμένο.Να λοιπόν που εδώ ,πέρα από το εξαιρετικό περιεχόμενο ,υπάρχουν στίχοι, οπως, Ηθελα νά' μαι ένα κομμάτι απο την πρύμνη του Κολόμβου. Γεια σου φίλε μου Παντελή!...
Καλημέρα Αχών.....ποτέ δεν περίμενα μια συζήτηση που κάναμε ένα βράδυ,όχι σε μια παραλία,αλλά σε αυτό το απρόσωπο ιντερνετ,να σε οδηγήσει σε σημείο ώστε να γράψεις πανένορφα στιχάκια,παρασυρμένος από δυο τρεις λέξεις που είπα..... Έτσι είναι φίλε μου ο άνθρωπος.Μπορεί να τον αγγίξει μια λέξη,μια σκέψη,μια προτροπή.Να κυριευτεί από ηδονές από φοβίες,από πάθος,από βλακεία,από σχιζοφρένεια,από έρωτα,από αγάπη,από έπαρση.....αλλά στο τέλος μια λέξη ψιθυρίζει 'θα'θελα να'σουν εδώ' τώρα που το έχω ανάγκη.... Συγχαρητήρια για όλες σου τις σκέψεις και το εξαιρετικό 'για δες αν έχει το βάζο νερό' Μου θύμισε τον πατέρα μου που έλεγε μόλις έπαιζα κιθάρα ''κλείσε γρήγορα την πόρτα να μην ακούω''''
Καλησπέρα Παντελή (αν κατάλαβα καλά άπ' τ' άλλα σχόλια). Γράφεις γενικά καλά αλλά είμαι πεπεισμένος ότι μπορείς να γράψεις πολυ πολύ καλύτερα. Απόδειξη γι' αυτό οι παρακάτω υπέροχοι στίχοι που διέκρινα: "Άνοιξα το συρτάρι κι έβγαλα το φεγγάρι στον ουρανό το κρέμασα τη νύχτα την ξεγέλασα" Μάλλον... τεμπελιάζεις λίγο μου φαίνεται :) Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αυτό όμως το "πάντα πρώτος σ' ότι κάνεις", πέρα απο υπερβολή, μου κάνει σαν να με ξέρεις/σε ξέρω καιρό... Έτσι είναι; :) Τα ξαναλέμε όπως και νάναι!
Και ζούσαμε όλοι καλά μέχρι να σβήσει η φωτιά......... Το Π παραπάνω θα το ζήλευε κι ο Αγγελάκας Ευγε νέε μου !
Ναυαγός της στεριάς????Παντελή απίστευτο αυτό που έγραψες...αληθινό και ουσιαστικό....μην σταματάς ποτέ να γράφεις....φιλιά!
σα να παραψήλωσες μου φαίνεται με αυτά που διάβασα, να σαι καλά (Αχώνευτε) Παντελή, που βγάζεις ασπροπρόσωπη τη Χίο, να μη τη κοροϊδεύουν για τα αδέσποτα της....χα!χα!χα! Κουράγιο για την εξεταστική και θα περάσει.
Σε ευχαριστώ πολύ!
Γεια σου Παντελη. Νομιζω οτι εισαι γεννημενος να γραφεις ροκ κοματια.. Εισαι σκετη αυθεντια! Εδω θα τα λεμε και θα κανουμε την πλακα μας..Πανω απο ολα ειναι αυτο που κανουμε να μας γεμιζει και να βγαζουμε την ψυχουλα μας..Κατα τα αλλα δεν βαριεσαι..Οταν θα σβυσει η λαμπαδα τοτε καποιοι θα καταλαβουνε οτι χαθηκε και το φως.. Νασαι καλα φιλε και ο Θεος μαζι σου.
Βάφω λουλούδια που σβήνουν αργά,αποξηραμένα κάνω τραγούδια όνειρα από το χθες ξεχασμένα. Ρε συ εγώ στην ηλικία σου(δεν μας χωρίζουν αιώνες αλλά λέμε)δεν ήξερα ούτε πού την "κεφαλήν πλύνε" που έλεγε η Μαρίκα Νέζερ,όχι να γράφω τόσο ξεχωριστά..... Πάντως μην παρασύρεσαι από τα πολλά μπράβο,που αξίζεις,και μείνε σεμνός και χαμηλών τόνων που φαίνεσαι ότι είσαι.... Ανεβάζεις ψηλά τον πήχη της γεννιάς σου,που εγώ πιστεύω, αλλά κάποιοι δεν θέλουν να δεχτούν,γιατί ποτέ οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να είναι τόσο ξεχωριστοί όσο η σημερινή νεολαία...
Στη μάνα Τελεια αφιερωση στη Μανουλα Παντελακο να εισαι καλα αγοριμου την αγαπη μου!!!