Μαχαίρι δίκοπο με κόβει η ματιά σου, Κομμάτια κάνει την ευαίσθητη καρδιά, Πότε απ' την μια πονάει η μαχαιριά σου, Πότε απ'την άλλη, χώνεται βαθιά. Η μια της κόψη, είναι η αγάπη λατρεμένη, Δίνει ζωή και συγχωρεί την μοναξιά, Και την καρδιά από την πίκρα γιατρεμένη, Την ζωντανεύει για να αγαπάει ξανά. Η άλλη κόψη ένα μίσος φυλαγμένο, Παίρνει για πάντα κάθε τι το ζωντανό, Και το μυαλό το θέλει πάντα σαλεμένο, Το καταστρέφει και το ρίχνει στον χαμό. Μαχαίρι δίκοπο με κόβει η ματιά σου, Κομμάτια κάνει την ευαίσθητη καρδιά, Πότε απ' την μια πονάει η μαχαιριά σου, Πότε απ'την άλλη, χώνεται βαθιά.
0 comments