Στίχοι

										Ήλιε μου, κράτα βήμα σου στο φως του Ιονίου,
αγέρα κάνε χάδι μου την κόψη απ’ το κύμα,
να πάρω στράτα να διαβώ αγάπης αιωνίου
κι ανθό να φέρω άφθαρτο στου Σολωμού το μνήμα.

Αυγή μου γίνε φορεσιά στον πρωινό μαΐστρο
και ντύσε του Ζακυνθινού τ’ αθάνατα τα λόγια,
ταξίδεψέ με σαν πουλί στου Κρητικού τον οίστρο
και στ’ ουρανού του βάλε με τα μυστικά ανώγεια.

Θάλασσα, πάφλασε να βγει ηχώ απ’ το κορμί σου,
από τον Έβρο ν’ ακουστεί  ως κάτω στην Ιθώμη,
του λόγου του αντίλαλοι οι λαμπεροί αφροί σου
την όμορφη θα κρύβουνε για πάντα Ευρυκόμη.

Φωνή γεννά δοξάζουσα το πέλαγος του Τζάντε
και της ψυχής αγαλλιούν τα λίγα θεωρεία,
αγιασματάρι των λαών το Φιόρο του Λεβάντε
φυλά τον Ύμνο μέσα του για την Ελευθερία.

Νανούρισέ με δειλινό στ’ αέναα γαλάζια
του Πόρφυρα, να κοιμηθώ σε μαγεμένο λίκνο ,
αστέρια του Ονείρου του και σπάνια τοπάζια
στολίστε σάς παρακαλώ και το δικό μου ύπνο.

Αυγερινέ μου σίμωσε ξενύχτι να τολμήσω,
να πάρω μέσα μου τιμή απ’ τη Φαρμακωμένη,
Μαγιού πρωί ροδόφαντο να είναι σαν ξυπνήσω
και την Ανθούλα μου να βρω γλυκά να με προσμένει. 

Ήλιε μου, κράτα βήμα σου στο φως του Ιονίου,
αγέρα κάνε χάδι μου την κόψη απ’ το κύμα,
να πάρω στράτα να διαβώ αγάπης αιωνίου
κι ανθό ν’ αφήσω άφθαρτο στου Σολωμού το μνήμα.