Στην ουράνια μισή γειτονιά, των αγγέλων, γαληνεύει ο νούς, τον λυτρώνει ο χρόνος' οι ψυχές ατενίζουν τ' απέραντο μέλλον και στης γής τη μισή αλυχτάει ο πόνος. Στις ανόμιες μισές γειτονιές, οι ζωές, τα κορμιά κι οι ψυχές, άς γενεί ν' ανταλλάξουν ευχές κι η ουράνια, στη γή να απλώσει. Στην ουράνια μισή, η μεγάλη αλήθεια βασιλεύει γυμνή με αγιόπλαστο στέμμα και στην άλλη, στη γή, παγειομένη συνήθεια, μισερή θαλπωρή, φασκιομένη με ψέμα. Στις ανόμιες μισές γειτονιές, οι ζωές, τα κορμιά κι οι ψυχές, άς γενεί ν' ανταλλάξουν ευχές κι η ουράνια, τη γή να λυτρώσει.
Ευχαριστώ σε πολύ! Διαβάζω τα «δικά μας σεράρια»....εκπληκτικό ποίημα κι’ ας είναι απ’ αγκάθια πλεγμένο!
κάτι έκανα με το μικρό σταυρό σου και θάθελα να μου γράψεις το mail σου για να στο στείλλω!!! Το δικό μου είναι ksmyrnios@gmx.de. Τα λέμε φίλε.