Lyrics

										Θυμάσαι που μου χάρισες αγάπη μου τη νύχτα
Και όλα τα αστέρια έλεγαν μαζί μου μαντινάδες
Που μου ‘πες βρώμικα πολύ πως άφησα τα νύχια
Ιδρώτα πως σου βρώμαγαν  τα πόδια και οι μασχάλες

Θυμάσαι όταν έπεσαν του φόβου μας οι βράχοι
και που ο χρόνος ξαφνικά είπε να  σταματήσει
Που αμέσως ξεκωλιαστηκες στα γέλια Ανδρομάχη
ξεβράκωτος σαν σου έδειξα του πάθους μου την βρύση

Αχ Ανδρομάχη
Για σένα έδωσα του ονείρου μου τη μάχη
Μια μάχη άνιση απ΄ την αρχή  χαμένη 
Γιατί κορίτσι μου γιατί , να ΄σαι μαλακισμένη ;

Θυμάσαι τότε που ξεκλείδωσε ο παράδεισος
Και τραγουδούσαν οι άγγελοι στα μαλλιά σου
Αυτός ρε συ δεν ήταν πάτος ήταν άβυσσος
ξεκίναγε απ την πλάτη σου και έφτανε στην κοιλιά σου

Αχ Ανδρομάχη
Δεν το φαντάστηκα ποτέ πως θα μου λάχει
να σε χω μπρούμυτα στα τέσσερα πεσμένη
και εσύ μαζί μου να γελάς , χοντρομαλακισμένη !