Έσβηνες τα άστρα ανάμεσα στα δάχτυλά σου Ένα ένα, αργά αργά, σα να ήτανε κεριά Κάπνιζαν λίγο ακόμα τα όνειρά σου Ψήλωνε ο λιγνός καπνός στην καταχνιά Έπεφτες έπειτα σε ένα στιλπνό σεντόνι Και δεν ξεχώριζε το κάτασπρο κορμί Εσύ και το φεγγάρι τώρα μόνοι Σε μία αναμέτρηση παλιά κι ερωτική
σε βρήκα και εδώ....φιλιά σου
Θάλασσα , κόρη μου, η ζωή και ξεγλιστράει Μέσα απ’ τα δάχτυλα, δε λέει να σταθεί Μόνο τ’ αλάτια της αφήνει στο πετσί Για να ψηθούμε και ακμαίοι να μπορούμε ολο σου ειναι ενα αριστουργημα (παραμιλητο)! διαβασα ενα απο τα καλυτερα σου σημερα!! συγχαρητηρια και τα σεβη μου φιλαρακι μου!
ΝΑ 'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΜΟΥ! ΦΙΛΙΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ
αγαπημενη φιλη! οπως πρεπει ναναι τα λικερ! συμπτωματικα ειναι και το αγαπημενο μου ποτο! υπεροχη γραφη!
Ναι ηταν αριστουργημα το τελευταιο σας.....Αλλωστε ,και οι πιεροτοι , θα φορουσαν ευχαριστως τα διαφανα κρινολινια....Η ποιηση σας πρεπει να διαβαζεται φωναχτα για να κατανοηθει....χτιζετε , μια πολυ ενδιαφερουσα δικη σας τεχνικη , μακρυα , απο τους τετριμμενους ομοιοκαταληκτους στιχους , που μαλλον ευκολοι και ξεπερασμενοι , ειναι....Μονο λιγακι προσεχετε , να επεξεργαζεστε , τις μικρολεπτομερειες , πριν ανεβασετε κατι....Μην βιαζεστε.....Να ξερετε , οτι το , με εξεπληξε....
Σ'ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου από τη σελίδα μου. Είχα την ευκαιρία να διαβάσω ο,τι έχεις καταχωρίσει.Ενδιαφέρουσες όλες οι δημιουργίες σου...Γεμάτες εικόνες, όμορφα λόγια και με προοπτική...Να είσαι καλά!