Στίχοι

										Τη ζωγραφιά σου κοίταγα
που ο αφρός σχημάτιζε
με τα λευκά σου πόδια
στου Μάη τ΄ ακρογιάλι,
με πάθος σε πιτσίλαγα
κι ο έρωτάς μου βάφτιζε 
με ήλιου κατευόδια
τα μύρια σου τα κάλλη.

Δωσ΄  μου κορίτσι μου το φως
και του γιαλού το κύμα,
στο σώμα σου μικρός θεός
να γίνω δίχως κρίμα. 

Με το μαϊστρο έπαιζες
που τα μαλλιά σου έφερνε
στα χείλη μου μετάξι,
να τα γλυκοφιλήσω,
αλήθεια πως με κέρδιζες
σαν το κορμί σου έγερνε
γιορτή για να μου τάξει
σε φόντο πελαγίσιο.

Δωσ΄  μου κορίτσι μου το φως
και του γιαλού το κύμα,
στο σώμα σου μικρός θεός
να γίνω δίχως κρίμα. 

Τα χέρια μας ενώσαμε
σε αγκαλιάς ζωγράφισμα
και τη μιλιά μου πνίγει
τ΄ αυθόρμητο φιλί σου,
μαζί στη νύχτα νοιώσαμε
του πόθου το ψηλάφισμα,
του έρωτα κυνήγι,
κρυφή ανατολή σου.