Στίχοι

										Μονάχος ησυχάζω μες τη σιωπή
μετράω τις ώρες κι έρχεται αυγή
της νύχτας ταίρι έχω καταντήσει
συντροφιές όνειρα μόνο και αναμνήσεις

Μόνος στης μοναξιάς το χιόνι
η ζωή διπλωμένο μου σεντόνι
μόνη μου παρηγοριά και μόνη
να περνάει η νύχτα , πρωϊ να ξημερώνει

Μόνος στη ζωής μου την αντάρα
συντροφιά το τραγούδι, η κιθάρα
τραγούδι λυπημένο του Νταλάρα
η σιωπή να σπάει και να φεύγει η κατάρα

Σεκόντο κάνει σε ήχο λυπημένο
ντουέτο, με τον καημό δεμένο
φτιαγμένο με πόνο στο νυχτέρι
τραγούδι της νύχτας ,του καημού τ’ αγέρι

Μες τον ίδιο ταξιδεύουμε ουρανό
κρατάμε και βαδίζουμε χέρι χέρι
πλέουμε μ' ένα αξέσπαστο λυγμό
μα είναι η ψυχή μας έν’ άσπρο περιστέρι

Παρέα μια ανάμνηση όλη όλη
της καρδιάς μας πικρό είναι βόλι
δένει με τη νύχτα ένα κομπολόι
της ψυχής συνθέτει το σκοπό σε μοιρολόι

Με πόνο τραγουδάμε εμείς μαζί
ο χρόνος να κυλά να τελειώνει
στη νύχτα η πίκρα μας ν' απλώνει 
ορχήστρα του καημού οι δύο σε μια φωνή

Τραγουδάμε για τα περασμένα
πίκρες της νιότης, όνειρα χαμένα
και όλο ξεκινάμε απ την αρχή
μέχρι να χαράξει και να ’ρθει η νέα αυγή

Κι η ψυχή που έχει τώρα βουβαθεί
και του καημού την πνίγει η θλίψη
τι κι αν στη μοναξιά έχει σκύψει
δύναμη παίρνει στη ζωή ποτέ να μη χαθεί