Published 16 χρόνια πριν in Rock
Δακρύζω πάλι
- 591
- 0
- 0
- 0
- 6
- 0
Στίχοι
Δακρύζει κι απόψε το φεγγάρι κλαίει μαζί μου μέσα στη σιωπή πεθαίνει το φως του στο σκοτάδι νεκρό και τ¨ όνειρο μου στη στιγμή Τρεμοσβήνουνε μαζί του τ άστρα χάνει τη λάμψη του ο ουρανός γκρεμισμένα της ψυχής τα κάστρα στο κόσμο της ζωής που μεινε νεκρός δακρύζω για σένα νε και πάλι λυγίζω και τούτη τη νυχτιά βαδίζω μέσα στο σκοτάδι μυρίζω σιωπή και μοναξιά διπλώνω με πόνο και μαράζι λιώνω για σένα και πονώ κρυώνω στις πίκρας το αγιάζι θυμώνω γιατί ακόμα σ¨αγαπώ Δακρύζει κι απόψε το φεγγάρι που μέχρι χθες με κοίταζε γλυκά ένα παράπονο με χει πάρει σκιά που με πνίγει η μοναξιά Πόσο η απονιά σου με τρομάζει κλείνει τους δρόμους όλους της ζωής Ο πόνος σκοτάδι μ¨ αγκαλιάζει και δακρύζουν τα μάτια της ψυχής δακρύζω για σένα νε και πάλι λυγίζω και τούτη τη νυχτιά βαδίζω μέσα στο σκοτάδι μυρίζω σιωπή και μοναξιά διπλώνω με πόνο και μαράζι λιώνω για σένα και πονώ κρυώνω στις πίκρας το αγιάζι θυμώνω γιατί ακόμα σ¨αγαπώ
Ωραία τα στιχάκια σου.Καλή συνέχεια...
Στα μάτια σου βλέπω το φως όλου του κόσμου άγγελος είσαι οδηγός μου στα χέρια μου κρατώ στην πνοή του χρόνου ήλιο φωτεινό ακόλουθό μου ζωγραφησες παλι.. δε θα σταματησω ποτε να λεω πως εχεις μεγαλο ταλεντο.. με αγγιζουν αυτα που γραφεις...
Μου λες ότι δεν μπορείς χωρίς εμένα πως μακριά μου δεν μπορείς να ζεις Τη ζωή μου χαρίζω εγώ για σένα σ’ αγαπώ όσο κανείς άλλος στη γη Τόσο όμορφα μόνο εσύ καταφέρεις να γράψεις … να σαι πάντα καλά και καλό Σ/Κ. Τα σέβη μου .Αλεχ
Ώρες νεκρές που πάλι θα κυλήσουν το άδειο προσκεφάλι να κοιτάω ώσπου να συναντήσω τη μορφή σου για Να σου πω ακόμα Σ’ ΑΓΑΠΑΩ
ΝΑ ΣΑΙ πάντα δω στο πλάι μου να μένεις για αγάπη να μου λες να με ζεσταίνεις Να σαι πάντα δω εσύ να με λατρεύεις, με τα χάδια τα φιλιά να με μαγεύεις αχ βρε λενιω εισαι η αγαπημενη μου... γραφεις υπεροχα.. μπραβο σου..
Είσαι το άλλο μου μισό σταγόνα εγώ, βροχή εσύ ένα ας γίνουμε οι δυό εγώ ουρανός και σύ η γη να χαράζει πάντα αυγή σαν σμίξουμε οι δυο μαζί Είσαι το άλλο μου μισό σκοτάδι εγώ εσύ το φως ένα σου λόγο καρτερώ κοντά σου αμέσως να βρεθώ ν’ ανάψουν της καρδιάς τα φώτα να ξαναγίνουμε όπως πρώτα αχ ηταν μοναδικο.. δε εχω λογια.. εγραψες παλι... χιλια μπραβο..