Lyrics

										Σαν, τα σύννεφα πάνω μας γκρίζα,         
πλησιάζουν και κρύβουν τον ήλιο         
και ψιχάλες χοντρές μας θυμίζουν         
πως τα δύσκολα μόλις αρχίζουν         
         
Σαν τα πρώτα σημάδια φανούνε         
του μονόδρομου ανάγκης αγώνα         
σιγά σιγά όλο και λιγοστεύουν         
οι φωνές, κι όλο μένουμε μόνοι         
         
Κι όταν έρθει η κρίσιμη ώρα         
τον "υπέρ πάντων"  να δώσει ο καθένας         
ολομόναχοι μέσα στη μάχη          
ερημιά και ομίχλη τριγύρω         
         
Πάντα έτσι σε κάθε μας μάχη         
οι πιο πολλοί να τραβάμε μονάχοι         
σαν σκυλιά με μανία πολεμάμε         
κι ούτε χέρι ν` αγγίξει την πλάτη         
         
θυμηθείτε μαζί μου για ελάτε!!!         
Τις σφοδρές και μεγάλες σας μάχες         
Πώς μετρήσατε τη μοναξιά σας;         
Με τις στιγμές που σταμάταγε ο χρόνος;         

Με τον ήχο κενό της φωνής σας;         
Με το εμβαδόν του πεδίου της μάχης;         
Με τις ώρες που αργούσαν να φύγουν;
Με τις νύχτες που δεν ξημερώναν;

Πως; Πως;Πολύ περίεργος είμαι!!

Τη στιγμή που σας άφηναν μόνους 
λίγο πριν ακριβώς τι σας είπαν;
Χαχαχα! Άλλο δε σας παιδεύω
παρά μόνο μαζί σας γελάω

που είστε όλοι εσείς σαν εμένα
και που μόλις τα εύκολα έρθουν
της χαράς μας πολλοί συνεταίροι
από κάθε πλευρά κατακλύζουν…

Και μαζί σας μαζί μου γελάω
γιατί όλοι μας σαν μεθυσμένοι         
θα ξεχάσουμε τι μας συνέβη         
και το όμορφο θα μοιραστούμε,         

μέχρι πόλεμο να ξαναβρούμε!!         

Το εξαμαρτείν δις και τρις και πολλάκις         
για…σοφία ανδρός ούτε λόγος!         
και στο λαιμό: της βλακείας ο βρόγχος         
         
Και θα μετράς θα μετράω θα μετράμε         
μοναξιές στο πεδίο της μάχης         
μπερδεμένοι οι εχθροί στο μυαλό μας         
και το ξίφος σε δυό να στοχεύει:         
Στον εχθρό. Και στην αγαθοσύνη:         
          
         
Τον Εξίσου Κακό μας Δυνάστη…